ഭയചകിതം.

മുട്ടേണ്ട, വാതിൽ  തുറക്കില്ല

മുട്ടുന്നതാരെന്നറിയാതെ.

പേപിടിച്ചോടുന്ന കാറ്റോ,

പിശാചോ

പാതകം ചെയ്യാനൊരുങ്ങിപ്പുറപ്പെട്ട

കൂലിക്കെടുത്ത കൊലയാളിനായ്ക്കളോ,

പാത പിഴച്ചൊരു പാന്ഥനോ,

യാച്ചകപ്പരിഷയോ,

ചോരനോ,

ചോരനെത്തേടിയിറങ്ങിയ പോലിസുകാരനോ,

പക്കത്തെവീട്ടിലെപ്പാർ ട്ടിയോ,

വീതംപിരിക്കാനിറങ്ങിയ കടക്കാർഡു ബ്രോക്കറോ?

ജോലിയും ജാതിയും നാളും മുഹൂർത്തവും

യോജിച്ചുവന്നാൽ  കഴിക്കാം വിവാഹമെ-

ന്നൌദാര്യപൂർവ്വം മൊഴിഞ്ഞവൻ 

കാമുകൻ തെണ്ടിയോ?

ആൺകോയ്മതന്നഹങ്കാരം സഹിക്കാതെ

ആത്മാഹുതിചെയ്ത ലെസ്‌ബിയൻ മിത്രമോ?

കാവിയിൽ കാമമൊളിപ്പിച്ച സ്വാമിയോ?

ആരാണു മുട്ടുന്നു വാതിലിൽ?

കാലം കടുംകലികാലം;

കണ്ണിൽപ്പെടുന്നതും, കാലിൽത്തൊടുന്നതും

കാതിൽ വീഴുന്നതുമെല്ലാം

അപായം, 

ഭയാവഹം.

കൊട്ടിയടച്ചതാം വാതിലിനിപ്പുറം

മുട്ടുമാരെങ്കിലുമെന്ന ഭയപ്പാടിൽ 

മുട്ടുവിറച്ചിരിക്കുന്നു ഞാൻ, ഏകാകി...

മുട്ടേണ്ട, വാതിൽ തുറക്കില്ല

മുട്ടുന്നതാരെന്നറിഞ്ഞുവെന്നാകിലും.