ഇനി, ഭഗ്നവ്യക്തിത്വരോഗം ഒരൊറ്റ രോഗമല്ലായെന്ന് കരുതുക. അത് രോഗങ്ങളുടെ ഒരു സമൂഹമാണെന്നിരിക്കട്ടെ. മസ്തിഷ്കത്തിലെ ധാരണാശക്തിയുടെ സാമഗ്രി സങ്കീർണ്ണമായൊരു യന്ത്രമാണെന്നും കൽപ്പിക്കുക. അതിന് കേന്ദ്രീയമായൊരു അക്ഷദണ്ഡമുണ്ട്; മുഖ്യമായൊരു ഗിയർ പേടകമുണ്ട്; അതിൻ്റെ ധർമ്മങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുവാനും പരിപൂർണ്ണമായ് സജ്ജമാക്കാനുമുള്ള കുഴലുകളും വളയങ്ങളുമുണ്ട്. അക്ഷദണ്ഡം തകർന്നുപോയെന്നിരിക്കട്ടെ; ഗിയർ പേടകം പൊട്ടിപ്പോയെന്നും. അങ്ങനെയായാൽ, ധാരണാശക്തിയന്ത്രം മൊത്തമായ്ത്തന്നെ നിലം പൊത്തും. ഈ ദൃഷ്ടാന്തം, ഭഗ്നവ്യക്തിത്വരോഗത്തിൻ്റെ കാഠിന്യമേറിയ വകഭേദത്തിന് സദൃശമാണ്. നാഡീകോശവിനിമയങ്ങളെയും വികാസങ്ങളെയും നയിക്കുന്ന ജീനുകളിലെ, അതിപ്രബലമായ പ്രവേശനക്ഷമതയുള്ള, ചുരുക്കം ചില ഉൾപ്പരിവർത്തനങ്ങളുടെ സംയോഗം മതി, അക്ഷദണ്ഡവും ഗിയറുകളും തവിടുപൊടിയാകാൻ; അതു വഴി ധാരണാശക്തിയിൽ ഗൗരവമേറിയ ന്യൂനതകളുണ്ടാകാൻ. സമാനസ്വരൂപികളായ ഇരട്ടകൾ ഏകാദൃശമായ ജനോമുകളെ പാരമ്പര്യം വഴി ആർജ്ജിക്കുന്നതിനാൽ, രണ്ടു പേരും ഒരു പോലെ അക്ഷദണ്ഡജീനുകളിലെയും ഗിയർപേടകജീനുകളിലെയും പരിവർത്തനങ്ങളെ മാതാപിതാക്കളിൽനിന്ന് സ്വായത്തമാക്കും. ഉൾപ്പരിവർത്തനങ്ങൾ അത്യന്തം പ്രവേശനക്ഷമതയുള്ളവയാകയാൽ, സമാനസ്വരൂപികളായ ഇരട്ടകൾക്കിടയിലെ പൊരുത്തം അപ്പോഴും ഏകദേശം നൂറു ശതമാനമായിരിക്കും.
ഇനി, ധാരണാശക്തിയന്ത്രം വികലമായ് പ്രവർത്തിക്കുവാൻ, അതിലെ പല കൊച്ചുകൊച്ചു വളയങ്ങളും, ഇന്ധനപ്പൂട്ടുകളും, കുഴലുകളും പ്രവർത്തിക്കാതിരുന്നാൽ മതിയെന്ന് കരുതുക. അങ്ങനെ വന്നാൽ, ധാരണാശക്തിയന്ത്രം പൂർണ്ണമായും തകരില്ല. അത് തുപ്പുകയും, തുമ്മുകയും, കിതക്കുകയും ചെയ്യും. അതിൻ്റെ പ്രവർത്തനവൈകല്യം പരിതഃസ്ഥിതിക്കനുസരിച്ചിരിക്കും. മഞ്ഞുകാലത്ത് വൈകല്യം വർദ്ധിക്കും. ഇത്, സമാനധർമ്മപ്രകാരം, ഭഗ്നവ്യക്തിത്വരോഗത്തിൻ്റെ തീവ്രത പ്രായേണ കുറഞ്ഞ വകഭദമാണ്. ഇവിടെ പ്രവർത്തനവൈകല്യം സംഭവിക്കുന്നത് കുറഞ്ഞ പ്രവേശനക്ഷമതയുള്ള ഉൾപ്പരിവർത്തിതജീനുകളുടെ സംയോജനം മൂലമാണ്. ധാരണാശക്തിയുടെ പ്രക്രിയാവിദ്യയുടെ മേൽ സൂക്ഷ്മതയേറിയ സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്ന വളയങ്ങളുടെയും, കുഴലുകളുടെയും, ഇന്ധനപ്പൂട്ടുകളുടെയും ജീനുകളാണ് ഇവ.
ജീനുകളുടെ ഈ അഞ്ചു വകഭേദങ്ങളും ഒരേ തരം ജനോമുള്ള സമാനരൂപികളായ ഇരട്ടകൾ പരമ്പരാഗതമായ് ഒരുമിച്ചാർജ്ജിക്കും. എന്നാൽ, പ്രവേശനക്ഷമത കുറവായതിനാലും, നിമിത്തങ്ങൾ ഏറെയും പാരിസ്ഥിതികമായതിനാലും ഇരട്ടകൾക്കിടയിലെ പൊരുത്തം 30 മുതൽ 50 ശതമാനത്തോളമായ് ചുരുങ്ങിയേക്കാം. ഈ ജീൻ വഭേദങ്ങളിൽ ചിലവയെ മാത്രമേ സമാനസ്വരൂപികളല്ലാത്ത ഇരട്ടകൾ സ്വായത്തമാക്കൂ. ഇരട്ടസഹോദരങ്ങൾ അഞ്ചു വകഭേദങ്ങളും പൂർണ്ണമായ് ആർജ്ജിക്കുന്നത് വിരളമാണെന്ന് മെൻഡലിൻ്റെ നിയമങ്ങൾ ഉറപ്പു തരുന്നുണ്ട്. സമാനസ്വരൂപികളല്ലാത്ത ഇരട്ടകൾക്കിടയിലെ പൊരുത്തം കുത്തനെ താഴ്ന്നിരിക്കും --- 5 മുതൽ 10 ശതമാനം വരെ.
ഭഗ്നവ്യക്തിത്വരോഗത്തിലാണ് പാരമ്പര്യത്തിൻ്റെ ഈ മാതൃക പൊതുവേ കൂടുതലായ് കണ്ടുവരുന്നത്. സമാനസ്വരൂപികളായ ഇരട്ടകൾക്കിടയിൽ 50 ശതമാനമേ പൊരുത്തമുള്ളൂ എന്നത് [അതായത്, ഒരിരട്ട രോഗബാധിതനെങ്കിൽ, മറ്റേ ഇരട്ട ബാധിതനാകാൻ 50 ശതമാനം മാത്രമാണ് സാദ്ധ്യത] മനോരോഗത്തിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീഴാൻ മറ്റു ചില നിമിത്തങ്ങൾ [പരിസ്ഥിതി ഘടകങ്ങൾ, ആകസ്മിക സംഭവങ്ങൾ] ആവശ്യമാണെന്ന് വ്യക്തമായ് തെളിയിക്കുന്നു. എങ്കിലും, രോഗമുള്ള മാതാപിതാക്കളുടെ ഒരു കുട്ടിയെ രോഗമില്ലാത്ത ഒരാൾ ദത്തെടുക്കുകയാണെങ്കിൽ, കുട്ടിക്ക് രോഗമുണ്ടാകാനുള്ള സാദ്ധ്യത അപ്പോഴും 15 മുതൽ 20 ശതമാനം വരെയാണ് [ഇത് സാധാരണജനസമൂഹത്തിൽ കണ്ടു വരുന്നതിനേക്കാൾ ഇരുപത് മടങ്ങ് വലുതാണ്]. അതായത്, ചുറ്റുപാടുകളിലെത്ര വ്യത്യാസമുണ്ടായാലും, ജനിതകസ്വാധീനം പ്രബലവും സ്വതന്ത്രവുമാണെന്നർത്ഥം. നിരവധി വകഭേദങ്ങളും, ജീനുകളും, പാരിസ്ഥിതികവും ആകസ്മികവുമായ പ്രബലനിമിത്തങ്ങളും ഉൾച്ചേർന്നിരിക്കുന്ന, സങ്കീർണ്ണമായൊരു ബഹുജന്യ രോഗമാണ് ഭഗ്നവ്യക്തിത്വമെന്നാണ് ഈ മാതൃകകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. അതിനാൽ, ക്യാൻസർ പോലുള്ള ബഹുജന്യ രോഗങ്ങളെപ്പോലെ ഭഗ്നവ്യക്തിത്വരോഗത്തിൻ്റെ ശരീരതന്ത്രം വെളിപ്പെടാൻ 'ജീൻജീനായുള്ള' സമീപനം മതിയാകില്ല.
*
1985ലെ ഗ്രീഷ്‌മർത്തുവിൽ "കുറ്റവും മനുഷ്യ പ്രകൃതവും: കുറ്റകൃത്യങ്ങളുടെ കാരണങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ആധികാരികമായ പഠനം" എന്ന പുസ്തകം പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടതോടെ, ജീനുകളെക്കുറിച്ചും മനോരോഗങ്ങളെക്കുറിച്ചുമുള്ള സാധാരണജനങ്ങളുടെ ആധി പെരുകി. തീ പടർത്തുന്ന ഈ പുസ്തകമെഴുതിയത് രാഷ്ട്രമീമാംസാശാസ്ത്രജ്ഞനായ ക്യൂ. വിത്സണും, പെരുമാറ്റജീവശാസ്ത്രജ്ഞനായ റിച്ചാർഡ് ഹേൺസ്റ്റെയ്നുമായിരുന്നു. അവരുടെ വാദമനുസരിച്ച്, കുറ്റവാളികളിൽ ഏറെ പ്രബലമായ് കണ്ടുവരുന്ന ചില പ്രത്യേക മനോരോഗങ്ങൾ [പ്രത്യേകിച്ച് , ഭഗ്നവ്യക്തിത്വത്തിൻ്റെ ആക്രമണോന്മുഖവും, അനിയന്ത്രിതവുമായ വകഭേദം] ജനിതകപരമാകാനാണ് സാദ്ധ്യത; കുറ്റവാസനക്കുള്ള കാരണവും അതാകണം. ദുശ്ശീലങ്ങൾക്കും ഹിംസാവാസനക്കും ശക്തമായ ജനിതക ഘടകങ്ങളുണ്ട്. ഇവരുടെ ഈ വാദം ജനഭാവന പിടിച്ചുപറ്റി. യുദ്ധാനന്തര അക്കാദമിക കുറ്റകൃത്യപഠനങ്ങളിൽ പ്രബലമായിരുന്നത് കുറ്റകൃത്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പാരിസ്ഥിതിക സിദ്ധാന്തങ്ങളായിരുന്നു: അതായത്, ചീത്തയായ സ്വാധീനങ്ങളുടെ ഫലമാണ് കുറ്റവാളികൾ --- ചീത്ത കൂട്ടുകെട്ടുകൾ, മോശം പരിസരങ്ങൾ, ചീത്ത മേൽവിലാസങ്ങൾ. വിത്സണും ഹേൺസ്റ്റെയ്നും ഇത്തരം ഘടകങ്ങളെ അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ, അവർ അവയ്‌ക്കൊപ്പം അങ്ങേയറ്റം വിവാദപരമായ നാലാമതൊരു ഘടകത്തെ ചേർത്തു: "ചീത്ത ജീനുകൾ". മണ്ണിലല്ലാ ദോഷം; അവരുടെ സൂചനയനുസരിച്ച്, വിത്തിലാണ് ദോഷം. കുറ്റവും മനുഷ്യപ്രകൃതവും പ്രമുഖമായൊരു മാദ്ധ്യമസംഭവമായ് ബലപ്പെട്ടു വന്നു. ന്യൂയോർക് ടൈംസ്, ന്യൂസ് വീക്ക്, സയൻസ് തുടങ്ങിയ ഇരുപതു മുഖ്യ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളിൽ അത് നിരൂപണത്തിന് വിധേയമാവുകയോ, അതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ലേഖനങ്ങൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയോ ചെയ്തു. അതിലെ പ്രധാന സന്ദേശത്തെ ടൈംസ് തലക്കെട്ടിലൂടെ അരക്കിട്ടുറപ്പിച്ചു: "കുറ്റവാളികൾ ജനിക്കുകയാണോ, അതോ നിർമ്മിക്കപ്പെടുകയാണോ?" ന്യൂസ് വീക്കിലെ തലക്കെട്ട് കൂടുതൽ തുറന്നടിക്കുന്നതായിരുന്നു: "ജനനാലും, പരിപോഷണത്താലുമുള്ള കുറ്റവാളികൾ".
പുസ്‌തകത്തിന് വിമർശനങ്ങളുടെ ഒരു ശരവർഷം തന്നെയുണ്ടായി. ഭഗ്നവ്യക്തിത്വരോഗത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ജനിതകസിദ്ധാന്തത്തിൻ്റെ കടുത്ത ആരാധകർക്കു പോലും ഒരു കാര്യം സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു: രോഗത്തിൻ്റെ മൂലകാരണമെന്തെന്ന് ഏറെക്കുറെ അജ്ഞാതമാണ്; സ്വായത്തമാക്കപ്പെട്ട സ്വാധീനങ്ങൾക്ക് നിമിത്തങ്ങളെന്ന നിലയിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടൊരു പങ്കുണ്ടെന്നത് ശരിയാണ് [അതുകൊണ്ടാണല്ലോ സമാനരൂപികളായ ഇരട്ടകൾക്കിടയിൽ 50 - 100 അല്ല - ശതമാനം പൊരുത്തം കാണുന്നത്]; മഹാഭൂരിപക്ഷം ഭഗ്നവ്യക്തിത്വ രോഗികളും ആ രോഗത്തിൻ്റെ കരിനിഴലിലാണ് കഴിയുന്നതെങ്കിലും, അവർക്ക് കുറ്റകൃത്യങ്ങളുടെ യാതൊരു ചരിത്രവുമില്ല.
പക്ഷേ, ശാരീരികരോഗങ്ങൾക്ക് മാത്രമല്ല, അപഭ്രംശം, മദ്യാസക്തി, ഹിംസ, ധാർമ്മികച്യുതി, ദുശ്ശീലം തുടങ്ങിയ സാമൂഹിക രോഗങ്ങൾക്കുമുള്ള ഉത്തരം മാനവജനോമിലുണ്ടായിരിക്കാമെന്ന ചിന്ത, എൺപതുകളിലെ കുറ്റകൃത്യങ്ങളെയും ഹിംസാവാസനകളെയും കുറിച്ചുള്ള ആശങ്കകൾകൊണ്ട് പതഞ്ഞിരുന്ന പൊതുജനത്തെ വശീകരിച്ചു. ബാൾട്ടിമോർ സണ്ണിലെ ഒരു ഇൻ്റർവ്യൂവിൽ ഒരു നാഡീശസ്ത്രക്രിയാവിദഗ്ദ്ധൻ "കുറ്റവാസന"യുള്ള [ഹുബെർട്ടിയെപ്പോലുള്ള]വരെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ്, വേർതിരിച്ച്, അവർ കുറ്റം ചെയ്യുന്നതിനു മുമ്പേ ചികിത്സിക്കാൻ പറ്റുമോ എന്ന് ആലോചിക്കുകയുണ്ടായി --- അതായത്, കുറ്റവാളിയാകും മുമ്പേ ഒരുവൻ്റെ ജനിതകജീവിതകഥ തയ്യാറാക്കാൻ പറ്റുമോയെന്ന്. മനോരോഗചികിത്സകനായ ഒരു ജനിതകകാരൻ കുറ്റകൃത്യത്തെയും, ഉത്തരവാദിത്തത്തെയും, ശിക്ഷയെയും കുറിച്ചുള്ള പൊതുജനസംസാരത്തിനുമേൽ അത്തരം ജീനുകളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞാലുണ്ടായേക്കാവുന്ന പ്രത്യാഘാതത്തെപ്പറ്റി അഭിപ്രായപ്പെട്ടു: "[ജനിതകവുമായ് അതിനുള്ള] ബന്ധം വളരെ സ്പഷ്ടമാണ് . . . [കുറ്റകൃത്യം] പരിഹരിക്കാനുള്ള ഒരു ഘടകം ജീവശാസ്ത്രപരമാണെന്ന് നാം ചിന്തിക്കാതിരിക്കുന്നത് മണ്ടത്തരമാണ്."
*
അതിശയോക്തിയുടെയും പ്രതീക്ഷകളുടെയും ഭീമമായ ഈ പശ്ചാത്തലത്തിൽ മാനവജനോമിൻ്റെ ശ്രേണീനിർണ്ണയത്തെ സമീപിക്കുന്നതിനുള്ള ആദ്യ സംഭാഷണങ്ങൾ നിരുത്സാഹമുണ്ടാക്കുന്നതായിരുന്നു. 1984ലെ ചൂടുകാലത്ത് ഊർജ്ജ വകുപ്പിലെ [D O E] ഒരു ശാസ്ത്രാധികാരി, ചാൾസ് ഡെ ലിസി മാനവജനോമിൻ്റെ ശ്രേണീനിർണ്ണയത്തിൻ്റെ സാങ്കേതികസാദ്ധ്യത വിലയിരുത്താൻ, വിദഗ്ദ്ധരുടെ ഒരു യോഗം വിളിച്ചു കൂട്ടി. 1980കളുടെ ആദിമുതൽക്കേ D O E ഗവേഷകർ മാനവജീനുകൾക്കു മേൽ അണുവികിരണങ്ങൾക്കുള്ള പ്രഭാവത്തെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 1945ലെ ഹിരോഷിമാ/ നാഗസാക്കീ ബോംബിടൽ ലക്ഷക്കണക്കിന് ജപ്പാൻകാരെ അണുപ്രസരണം കൊണ്ട് കുളിപ്പിച്ചിരുന്നു. അതിനെ അതിജീവിച്ച പന്ത്രണ്ടായിരം കുട്ടികൾക്ക് ഇക്കാലത്ത് നാൽപ്പതോ അമ്പതോ പ്രായം വരും. ഈ കുട്ടികളിലെ ഏതു ജീനുകളിൽ, എത്ര കാലത്തോളം, എത്ര ഉൾപ്പരിവർത്തനങ്ങൾ നടന്നിരിക്കും? അണുപ്രസരണം മൂലമുള്ള ഉൾപ്പരിവർത്തനങ്ങൾ ജനോമിലുടനീളം അങ്ങിങ്ങായ്‌ ചിതറിക്കിടപ്പുണ്ടാകുമെന്നതിനാൽ, ജീനിനു-പിറകേ-ജീൻ എന്ന തിരച്ചിൽ രീതി വിഫലമാകും. വികിരണവിധേയരായ കുട്ടികളിൽ ജനിതകപരിണാമം കണ്ടെത്താൻ ജനോംശ്രേണീനിർണ്ണയം ഉപയുക്തമാക്കാമോ എന്ന് വിലയിരുത്താൻ, 1984 ഡിസംബറിൽ, ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ മറ്റൊരു യോഗം കൂടി. യോഗം, ഉഥായിലെ ആൾട്ടയിലായിരുന്നു --- ബന്ധവും ബഹുരൂപത്വവും ഉപയോഗിച്ച് മാനവജീനുകളുടെ സ്ഥലനിർണ്ണയം ചെയ്യാമെന്ന ആശയത്തെ ബോട്സ്റ്റെയ്നും ഡേവിസും ഗർഭം ധരിച്ച അതേ മലനിരനഗരത്തിൽ.
ആൾട്ടാ യോഗം പുറമേക്കൊരു ഉജ്ജ്വലപരാജയമായിരുന്നു. 1980കളുടെ മദ്ധ്യത്തിൽ ലഭ്യമായിരുന്ന ശ്രേണീകരണസാങ്കേതികവിദ്യ മനുഷ്യജനോമിലെ ഉൾപ്പരിവർത്തിതജീനുകളുടെ സ്ഥലനിർണ്ണയം നടത്തുന്നതിന് പ്രാപ്‌തമേയല്ലെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. എങ്കിലും, ആ സമ്മേളനം പൂർണ്ണമായൊരു ജീൻ ശ്രേണീകരണത്തിനുള്ള സംഭാഷണം തുടങ്ങിവെക്കാനുള്ളപ്രധാനവേദിയായി. അതേത്തുടർന്ന് ജനോംശ്രേണീനിർണ്ണയത്തെ സംബന്ധിച്ച സമ്മേളനങ്ങളുടെ ഒരു നിര തന്നെയുണ്ടായി --- 1985 മേയിൽ സാന്താക്രൂസിലും, 1986 മാർച്ചിൽ സാന്താ ഫേയിലും. 1986ലെ ഗ്രീഷ്മാന്ത്യത്തിൽ ജെയിംസ് വാട്സൺ കോൾഡ് സ്പ്രിങ് ഹാർബറിൽ വിളിച്ചു കൂട്ടിയ സമ്മേളനം ഇവയിൽ നിർണ്ണായകമായിരുന്നു. സമ്മേളനത്തിൻ്റെ ശീർഷകം പ്രകോപനപരമായിരുന്നു: "ഹോമോ സേപ്പിയൻമാരുടെ താന്മാത്രികജീവശാസ്ത്രം".അസിലോമറിൻ്റെ കാര്യത്തിലെന്ന പോലെ, വെള്ളത്തിലേക്ക് കോമളമായ് നീളുന്ന കുന്നുകൾ ചൂഴുന്ന, സൗമ്യവും സ്ഫടികസമാനവുമായ ഒരുൾക്കടലിൻ്റെ തീരത്തിലുള്ള ആ ക്യാമ്പസ്സിൻ്റെ പ്രശാന്തത സംവാദങ്ങളുടെ ആവേശോർജ്ജത്തിനുള്ള വിപരീതപശ്ചാത്തലമായി.
യോഗത്തിൽ ഒരു പറ്റം പുതിയ പഠനങ്ങൾ അവതരിക്കപ്പെട്ടു. അവ, പൊടുന്നനെ, ജനോംശ്രേണീനിർണ്ണയം സാങ്കേതികവിദ്യകൾക്ക് എത്തിപ്പിടിക്കാൻ പറ്റുന്നതാണെന്ന തോന്നലുളവാക്കി. ജീൻ പകർപ്പുകളുണ്ടാക്കുന്ന, ജൈവരസതന്ത്രജ്ഞനായ കാരി മള്ളിസ്സിൽനിന്നാണ്, ഒരു പക്ഷേ, സാങ്കേതികമായ വഴിത്തിരിവുണ്ടായത്. ജീനുകളുടെ ശ്രേണീനിർണ്ണയത്തിന് തുടക്കത്തിൽ ധാരാളം DNA ആവശ്യമാണ്. ഒരേയൊരു ബാക്ടീരിയാ കോശത്തിൽ നിന്ന് കോടിക്കണക്കിന് കോശങ്ങളുടെ പകർപ്പുകൾ വികസിപ്പിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയും. അതു വഴി, ശ്രേണീകരണത്തിന് വേണ്ട ധാരാളം ബാക്ടീരിയാDNA ലഭ്യമാക്കാം. എന്നാൽ, കോടിക്കണക്കിന് മനുഷ്യകോശങ്ങളെ വളർത്തിയെടുക്കുക ദുഷ്ക്കരമാണ്. മള്ളിസ് സമർത്ഥമായൊരു കുറുക്കുവഴി കണ്ടുപിടിച്ചിരുന്നു. DNAപോളിമെറേസ് ഉപയോഗിച്ച് അദ്ദേഹം പരീക്ഷണനാളിയിൽ ഒരു മനുഷ്യജീനിൻ്റെ പകർപ്പുണ്ടാക്കി; ആ പകർപ്പുപയോഗിച്ച്, പകർപ്പിൻ്റെ പകർപ്പുകളുണ്ടാക്കി. പിന്നീട് ഈ പകർപ്പുകളിൽനിന്ന് അദ്ദേഹം നിരവധി ആവൃത്തി പകർപ്പുകളുണ്ടാക്കി. ഓരോ ആവൃത്തി പകർപ്പുണ്ടാകുമ്പോഴും, DNA കൂടിക്കൂടി വന്നു; അങ്ങനെ, ജീനുകളുടെ ക്രമാതീതമായ വർദ്ധനവുണ്ടായി. പോളിമെറേസ് ചെയിൻ റിയാക് ഷൻ [P C R] എന്ന് പിന്നീട് വിളിക്കപ്പെട്ട ഈ തന്ത്രം, മാനവജനോം കാര്യപദ്ധതിയിൽ നിർണ്ണായകമായിത്തീർന്നു.
ബഹുജന്യരോഗങ്ങളോട് ബന്ധപ്പെട്ട സങ്കീർണ്ണമായ ജീനുകളെ കണ്ടെത്താനുള്ള ഗണിതമാതൃകകളെക്കുറിച്ചാണ് ജീവശാസ്ത്രകാരനായ് മാറിയ ഗണിതശാസ്ത്രജ്ഞൻ, എറിക് ലാൻഡർ ശ്രോതാക്കളോട് പറഞ്ഞത്. സാംഗറുടെ ശ്രേണീകരണസമ്പ്രദായത്തെ പത്തോ ഇരുപതോ മടങ്ങ് വേഗത്തിലാക്കാൻ കഴിയുന്ന പാതിയാന്ത്രികമായ ഒരു ഉപകരണത്തെക്കുറിച്ചാണ് കാൽടെക്കിലെ ലെറോയ് ഹുഡ് വിശദീകരിച്ചത്.
ഇതിനൊക്കെ മുമ്പ്, DNAശ്രേണീനിർണ്ണയത്തിൻ്റെ വഴികാട്ടി, വാൾട്ടർ ഗിൽബെർട് ആവശ്യമായ ചെലവും ആൾബലവും ഒരു കൈലേസിൻ്റെ തുഞ്ചത്ത് കണക്കുകൂട്ടിയിട്ടിരുന്നു. മാനവ ഡി. എൻ. എയിലെ 3 ബില്യൺ ബേസ് ജോഡികൾ തിട്ടപ്പെടുത്താൻ അമ്പതിനായിരം വ്യക്തിവർഷങ്ങളും [ഗവേഷണത്തിലേർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നവരുടെ സംഖ്യയുടെയും അവരോരുത്തരും ചെലവിടുന്ന സമയത്തിൻ്റെയും അളവാണ് വ്യക്തിവർഷം] $ 3 ബില്യണും വേണ്ടിവരുമെന്നാണ് ഗിൽബെർട് ഗണിച്ചത്. അതായത്, ഒരു ബേസിന് $ 1. ആ സംഖ്യ ബോർഡിൽ ചോക്കുകൊണ്ടെഴുതാൻ സ്വതസിദ്ധമായ ഉജ്ജ്വലശൈലിയിൽ ഗിൽബെർട് മുറിയിലൂടെ നടക്കവേ, ശ്രോതാക്കൾക്കിടയിൽ കൊണ്ടുപിടിച്ച വിവാദമുണ്ടായി. "ഗിൽബെർട്ടിൻ്റെ സംഖ്യ" --- അത് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന വിധം കൃത്യമായിരുന്നു --- ജനോംകാര്യപദ്ധതിയെ തൊട്ടറിയാവുന്ന യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് ചുരുക്കി. സത്യത്തിൽ, കാര്യങ്ങൾ ശരിയായ കോണിലൂടെ നോക്കുമ്പോൾ, ആ തുക അത്ര വലുതായിരുന്നില്ല. അപ്പോളോ പദ്ധതി, അതിൻ്റെ മൂർദ്ധന്യത്തിൽ, നാനൂറായിരം ആളുകളെ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്; ആകെച്ചിലവ് ഏകദേശം $ 100 ബില്യണും. ഗിൽബെർട് ശരിയാണെങ്കിൽ, ചാന്ദ്രയാനത്തിനു വേണ്ടിവന്നതിൻ്റെ മുപ്പതിലൊന്നേ മാനവജനോമിന് വേണ്ടി വരുള്ളൂ. ചിലവോ, സാങ്കേതികവിദ്യയോ കൊണ്ടായിരിക്കില്ലാ, വെറും ബോറടി കൊണ്ടായിരിക്കും മാനവജനോം ഒടുവിൽ, ഒരു പക്ഷേ, തടസ്സപ്പെടുകയെന്ന് സിഡ്‌നി ബ്രണ്ണർ പിന്നീട് തമാശയായ് പറയുകയുണ്ടായി. ഒരു പക്ഷേ, കുറ്റവാളികൾക്കും ജയിൽപ്പുള്ളികൾക്കുമുള്ള ശിക്ഷയായ് ജനോംശ്രേണീനിർണ്ണയം വീതിച്ചു കൊടുത്താൽ എങ്ങനെയിരിക്കുമെന്നും അദ്ദേഹം ചിന്തിച്ചു; കവർച്ചയ്ക്ക് ഒരു ദശലക്ഷം ബേസുകൾ, കൊലപതകത്തിന് പത്തു ദശലക്ഷം ബേസുകൾ എന്നിങ്ങനെ.
ആ വൈകുന്നേരം ഉൾക്കടൽത്തീരത്ത് സന്ധ്യ ഇറങ്ങി വരുമ്പോൾ, തൻ്റെ സ്വകര്യമായ ഒരു സങ്കടത്തിൻ്റെ ചുരുൾ നിവരുന്നതിനെക്കുറിച്ച് വാട്സൺ പല ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരോടുമായി സംസാരിച്ചു: മേയ് 27ന്, സമ്മേളനത്തിന് തലേ രാത്രി, പതിനഞ്ചു വയസ്സുള്ള അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ മകൻ, റൂഫസ് വാട്സൺ വൈറ്റ് പ്ലെയ്നിലെ മനോരോഗാശുപത്രിയിൽനിന്നും കടന്നുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നു. പിന്നീട്, തീവണ്ടിപ്പാതക്കരികിലുള്ള കാട്ടിൽ അലഞ്ഞുതിരിയുകയായിരുന്ന അവൻ പിടിക്കപ്പെട്ട; ആശുപത്രിയിലേക്ക് തിരിച്ചയക്കപ്പെട്ടു. അൽപ്പമാസങ്ങൾക്കു മുമ്പ്, റൂഫസ് വേൾഡ് ട്രേഡ് സെൻ്ററിൻ്റെ ഒരു ജനാല തകർത്ത് ആ കെട്ടിടത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തു ചാടാൻ ശ്രമിച്ചതാണ്. അവന് ഭഗ്നവ്യക്തിത്വരോഗമുണ്ടെന്ന് പരിശോധനയിൽ തെളിഞ്ഞിരുന്നു. ആ രോഗത്തിന് ജനിതകാടിസ്ഥാനമുണ്ടെന്ന് ഉറച്ചു വിശ്വസിച്ചിരുന്ന വാട്സണെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, മനുഷ്യജനോംകാര്യപദ്ധതി ശരിക്കും കൂടണയുകയായിരുന്നു --- അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽത്തന്നെ. ഭഗ്നവ്യക്തിത്വരോഗത്തിന് മൃഗമാതൃകകളില്ല; അതിനു പ്രസക്തമായ ജീനുകളെ കണ്ടുപിടിക്കാൻ ജനിതകകാരന്മാരെ സഹായിക്കുന്ന അവയോടു ബന്ധമുള്ള 'ബഹുരൂപികളു'മില്ല. "റൂഫസിന് ഒരു ജീവിതം കൊടുക്കാനുള്ള ഏക മാർഗ്ഗം, അവനെന്തുകൊണ്ട് രോഗിയായീ എന്ന് മനസ്സിലാക്കുകയാണ്. അതിനുള്ള ഒരേയൊരു വഴി ജനോമിനെ പിടിക്കുകയാണ്."
*
എങ്കിലും, ഏതു ജനോമിനെയാണ് 'പിടിക്കുക'?സൾസ്റ്റൺ അടക്കമുള്ള ചില ശാസ്ത്രജ്ഞർ പടിപടിയായൊരു സമീപനം നിർദ്ദേശിച്ചു: റൊട്ടിക്കടക്കാരൻ്റെ യീസ്റ്റിൽ നിന്നോ, പുഴുവിൽ നിന്നോ, ഈച്ചയിൽ നിന്നോ തുടങ്ങി, പിന്നീട്, സങ്കീർണ്ണതയുടെയും വലുപ്പത്തിൻ്റെയും കോണികയറി മനുഷ്യജനോമിലെത്തുക. വാട്സൺ അടക്കമുള്ള മറ്റുള്ളവർ നേരിട്ട് മനുഷ്യജനോമിലേക്ക് എടുത്തുചാടാനാണ് ആഗ്രഹിച്ചത്. ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ, തങ്ങൾക്കിടയിൽ നീണ്ടുനിന്ന വാദപ്രതിവാദങ്ങൾക്കു ശേഷം, ഒരു അനുരഞ്ജനത്തിലെത്തി: പുഴുക്കൾ, ശലഭങ്ങൾ തുടങ്ങിയ അസങ്കീർണ്ണ ജീവികളുടെ ജനോംശ്രേണി ആദ്യം നിർണ്ണയിക്കുക. ഈ കാര്യപരിപാടികൾ അതാത് ജീവികളുടെ പേരിലായിരിക്കും അറിയപ്പെടുക --- പുഴുജനോംപദ്ധതി, ഫലശലഭജനോംപദ്ധതി എന്നിങ്ങനെ. ഇവ ജനോംശ്രേണീനിർണ്ണയസാങ്കേതികവിദ്യയെ കുറ്റമറ്റതാക്കിത്തീർക്കും. ഇതോടൊപ്പം, സമാന്തരമായ്, മനുഷ്യജനോമിൻ്റെ ശ്രേണിയും നിർണ്ണയിക്കപ്പെടും. ഋജുവായ ജനോമുകളിൽ നിന്നുൾക്കൊള്ളുന്ന പാഠങ്ങൾ വലുപ്പവും സങ്കീർണ്ണതയുമേറിയ മനുഷ്യജനോമിൽ പ്രയോഗിക്കപ്പെടും. ബൃഹത്തായ ഈ പരിശ്രമത്തിന് --- മൊത്തം മനുഷ്യജനോമിൻ്റെയും പരിപൂർണ്ണ ശ്രേണീകരണത്തിന് --- നൽകിയ പേരാണ് "മാനവജനോംപദ്ധതി" [ഹ്യൂമൺ ജനോം പ്രൊജക്റ്റ്].
ഇതേസമയം, N I Hഉം D O Eയും മാനവജനോംപദ്ധതിയുടെ നിയന്ത്രണമേറ്റെടുക്കാൻ മത്സരിച്ചു. 1989 ആയപ്പോൾ, അമേരിക്കൻ നിയമനിർമ്മാണ സഭയിലെ നിരവധി ചർച്ചകൾക്കു ശേഷം, രണ്ടാമതും ഒരൊത്തുതീർപ്പുണ്ടായി: ഔദ്യോഗിമായ് N I H ആയിരിക്കും പദ്ധതിയുടെ "മുഖ്യനിർവ്വാഹകർ"; D O E വിഭവവിതരണവും, തന്ത്രപരിപാലനവും കൊണ്ട് സഹായിക്കും. പദ്ധതിയുടെ തലവനായ് വാട്സൺ തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. അന്തർദ്ദേശീയ സഹകാരികൾ താമസിയാതെ കൂടിച്ചേർന്നു. മെഡിക്കൽ റിസർച്ച് കൌൺസിൽ ഓവ് യുണൈറ്റഡ് കിങ്‌ഡവും , വെൽക്കം ട്രസ്റ്റും ഈ ശ്രമത്തിൽ പങ്കാളികളായി. ഫ്രഞ്ച്‌, ജാപ്പാനീസ്‌, ചൈനീസ്, ജർമ്മൻ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരും പങ്കെടുക്കുമെന്നായി.
1989 ജനുവരിയിൽ, ബെഥേസ്‌ഡയിലുള്ള N I H ക്യാമ്പസ്സിൻ്റെ ദൂരസ്ഥമായൊരു മൂലയിലെ 31-ാം കെട്ടിടത്തിലെ സമ്മേളനമുറിയിൽ, ഒരു പന്ത്രണ്ടംഗ ഉപദേഷ്ടകസമിതി ഒത്തുചേർന്നു. അദ്ധ്യക്ഷൻ, നോർട്ടൺ സിൻഡർ. അസിലോമർ നിരോധനം എഴുതിയുണ്ടാക്കിയ ജനിതകശാസ്ത്രജ്ഞൻ. "നാം ഇന്ന് തുടങ്ങുകയാണ്," സിൻഡർ പ്രഖ്യാപിച്ചു. "മനുഷ്യജീവശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവസാനമില്ലാത്ത ഒരു ഗവേഷണത്തിന് നാം പ്രാരംഭം കുറിക്കുകയാണ്. അതിൻ്റെ പരിണാമം എന്തായാലും, അതൊരു സാഹസികതയായിരിക്കും. അമൂല്യമായൊരു പരിശ്രമം. അതു പൂർത്തിയാകുമ്പോൾ, വേറൊരാൾ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു പറയും, 'തുടങ്ങാൻ സമയമായിരിക്കുന്നു'."
*
1983 ജനുവരി 28. മാനവജനോംപദ്ധതിക്ക് തുടക്കമിടുന്നതിന് തലേന്ന്. പെൻസിൽവാനിയായിലെ വെയിൻസ്ബറോയിലെ നഴ്‌സിങ് ഹോമിൽ വച്ച് കാരി ബക്ക് മരിച്ചു. അവർക്കപ്പോൾ പ്രായം എഴുപത്തിയാറ്. അവരുടെ ജനനവും മരണവും ജീനിൻ്റെ ഏകദേശം ഒരു നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ തുടക്കവും ഒടുക്കവുമായിരുന്നു. അവരുടെ തലമുറ ജനിതകത്തിൻ്റെ ശാസ്ത്രീയ പുനരുത്ഥാനത്തിനും, പൊതുജനവ്യവഹാരത്തിലേക്കുള്ള അതിൻ്റെ ശക്തമായ വരവിനും, സാമൂഹികമായ ആസൂത്രണത്തിലേക്കും യൂജെനിക്സിലേക്കുമുള്ള അതിൻ്റെ അപഭ്രംശത്തിനും, "നവ"ജീവശാസ്ത്രത്തിൻ്റെ കേന്ദ്രപ്രമേയമായ് യുദ്ധാനന്തരകാലത്ത് അതാവിർഭവിക്കുന്നതിനും, മനുഷ്യശരീരധർമ്മങ്ങൾക്കും, രോഗങ്ങൾക്കും മേലുള്ള അതിൻ്റെ സ്വാധീനത്തിനും, രോഗങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ ധാരണകളെ വിശദീകരിക്കുവാനുള്ള അതിൻ്റെ ശക്തമായ കഴിവിനും, വിധിയെയും സ്വരൂപത്തെയും തീരുമാനങ്ങളെയും കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യങ്ങളുമായ് അത് അനിവാര്യമാം വിധം സന്ധിക്കുന്നതിനും സാക്ഷിയായിരുന്നു. പ്രബലമായൊരു നവശാസ്ത്രത്തത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തെറ്റിദ്ധാരണകൾക്ക് ഇരയായവളാണ് കാരി ബക്ക്. ആ ശാസ്ത്രം വൈദ്യത്തെയും സംസ്കാരത്തെയും സമൂഹത്തെയും കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ ധാരണകളെ മാറ്റിമറിക്കുന്നത് അവർ നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അവരുടെ "ജനിതകപരമായ ബുദ്ധിമാന്ദ്യ"ത്തെപ്പറ്റി എന്താണ് പറയാനുള്ളത്?1930ൽ, സുപ്രീം കോടതി ചുമതലപ്പെടുത്തിയ വന്ധ്യംകരണത്തിനു മൂന്നുകൊല്ലങ്ങൾക്കു ശേഷം, കാരി ബക്കിന് വിർജീനിയാ സ്റ്റേറ്റ് കോളനിയിൽനിന്ന് വിടുതൽ കിട്ടി. അവർ ബ്ലാൻഡ് കോളനിയിലെ ഒരു കുടുംബത്തിൽ ജോലിക്കു കയറി. കാരിയുടെ ഒരേയൊരു മകൾ, വിവിയൻ ഡോബ്സ് --- പരിശോധനാനന്തരം മന്ദബുദ്ധിയെന്ന് കോടതി മുദ്ര ചാർത്തിയ കുട്ടി --- ചെറുകുടലിലെ പഴുപ്പു കാരണം,1932ൽ, മരിച്ചിരുന്നു. തൻ്റെ ആയുസ്സിൻ്റെ എട്ടു ചില്ലറ വർഷങ്ങളിൽ ഡോബ്സ് സ്‌കൂളിൽ ഏറെക്കുറെ ഭംഗിയായിട്ടു തന്നെയാണ് പഠിച്ചിരുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഗ്രേഡ് 1B യിൽ അവൾക്ക് പെരുമാറ്റത്തിനും, സ്പെല്ലിങ്ങിനും Aയും Bയുമാണ് കിട്ടിയത്; അവൾക്കെന്നും പ്രയാസമായിരുന്ന കണക്കിന് Cയും. 1931 ഏപ്രിലിൽ അവൾ നല്ല കുട്ടികളുടെ പട്ടികയിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു. സ്‌കൂളിലെ റിപ്പോർട്ട് കാർഡിൽ അവശേഷിച്ചിരിക്കുന്നതനുസരിച്ച്, ഉല്ലാസവതിയും, പ്രസന്നയും, അല്ലൽ അലട്ടാത്തവളുമായ ഈ കുട്ടി പഠനത്തിൽ മികച്ചവളല്ലെങ്കിലും, മോശക്കാരിയായിരുന്നില്ല. മനോരോഗത്തിനോ, ബുദ്ധിമാന്ദ്യത്തിനോ ഉള്ള പ്രവണത പരമ്പരാഗതമായ് ആർജ്ജിച്ചതിനുള്ള ഒരു വിദൂര സൂചന പോലും വിവിയൻ്റെ കഥ പേറുന്നില്ല ... കാരി ബക്കിൻ്റെ വിധി കോടതിയിൽ മുദ്രവച്ചുറപ്പിച്ച രോഗത്തിൻ്റെ ഒരു ലക്ഷണവും.
[ജീൻ 25 അവസാനിക്കുന്നു]
