വിരോധാഭാസം

വിരോധാഭാസം
ശാന്തിതാനഭികാമ്യ,മഹിംസാ പരമോ ധർമ്മം.
പ്രേമമാണഖില സാരവും ശക്തിയു, മെന്നാൽ
ഹേതുവൊന്നുമേയില്ലാതെയിടനെഞ്ചിൽക്കേറിയൊരുവ-
നാസുരനൃത്തംചെയ്തലറി വിളിക്കുമ്പോൾ
വൈരാഗ്യമേ സ്നേഹം,യുദ്ധമേ പ്രശാന്തി
ഹിംസ താനഹിംസാചാരം.

വെട്ടും പോത്തിൻ കാതിൽ വേദമോതുന്നതേ
മൗഢ്യ, മവിവേകം.
   

രണ്ടു ദോഹ[കൾ] {ഖത്തർ പിന്നെപ്പോഴെങ്കിലും}

ദോഹ[കൾ]
{ഖത്തർ പിന്നെപ്പോഴെങ്കിലും}

 ഒന്നല്ല ചന്ദ്രനൊരായിരമുണ്ടെന്നീ
ചഞ്ചലനദീജലം കളിയായ്കാണിക്കുന്നു.
*
സത്യമൊന്നെങ്കിലും പലപലതരമെന്നീ
മിഥ്യയാം ഭുവനത്തിലെ മാനുഷരോതും പോലെ.

*
 ശൂന്യമാണെങ്കിലും ശൂന്യമേയല്ലെന്നപോൽ
ശീതളവായുവിലാകാശം ചിരിക്കുന്നു.

*
വിരിയും പൂവിനെക്കണ്ടാനന്ദിപ്പിതുപോലെ
കൊഴിയും പൂവിനെക്കണ്ടു കരയുന്നവൻ മർത്ത്യൻ.
*
രാവിലെയുണരാനും രാത്രയിലുറങ്ങാനും
യാതൊരുപ്രയാസവുമില്ലെങ്കിൽ നീ ഭാഗ്യവാൻ. 

നാട്ടുജാതികൾ മുക്കാലും മുടിച്ച കാട്ടിൽനിന്നും
കാട്ടുജാതികളെയടിച്ചോടിക്കുമ്പോൾ
കരയാൻ കടപുഴകിയ കാടു മാത്രം.
നിലവിളിക്കാനാകാശം മാത്രം.

കാട്ടുകോഴിക്കെന്ത് ശനിയും സംക്രാന്തിയുമെന്നപോലെ 
കാട്ടുജാതികൾക്കെന്ത് നീതി!
ഏതു നിയമം!
അതൊക്കെ നാട്ടുജാതികൾക്കല്ലേ!

കാടും നാടുമില്ലാത്ത കാട്ടുജാതികൾക്കിനി
വായുവേ ശരണം.

തല്ലിയാൽ കരയാൻപോലും ത്രാണിയില്ലാത്ത
മധുവേപ്പോലുള്ളവരെത്തല്ലാൻ
നാട്ടുകോട[ത]ികൾക്കെന്തു സുഖം!

ഡാം മാൻ!
ദീസ് ആർ ബ്ലഡി ട്രൈബൽ നക്സൽസ് ലൈക് ദയാബായി.

നെരൂദയല്ല ഞാൻ;
ലോർക്കയും.
പൂയിഷുമല്ല, ഫ്യൂവെൻ്റിസും.
ദസ്തേയേവിസ്കിയോ, കസന്ദ്സാക്കീസുമോയല്ല.
രജനീഷല്ലാ.
ജെ കെയുമല്ല 
ഗുരുമാപോലുമല്ല.
ക്രിസ്തുവോ യൂദാസുവോ പോലുമല്ല.
ആരുമല്ല  ഞാൻ;
എന്നാൽ അവെരെല്ലാരുമാണ്.
ചരിത്രം തീർത്ത് വീർപ്പിച്ച താൾകച്ചോറുമായ
പ്രേതമായ്  വിഹരിക്കുന്നൊരു
അവ്യക്ത വ്യകതിത്വം. 

നിശ്ചലം പൊയ്കാ ജലം സൂര്യരൂപത്തെയാവാഹിച്ചു
നിശ്ചിന്തചിത്തം പോലെ മലർന്നു കിടക്കുന്നു.
*
ഒന്നല്ല ചന്ദ്രനൊരായിരമുണ്ടെന്നീ
ചഞ്ചലനദീജലം കളിയായ്കാണിക്കുന്നൂ.
*
ശൂന്യമാണെങ്കിലും ശൂന്യമേയല്ലെന്നപോൽ
ശീതളവായുവിലാകാശം ചിരിക്കുന്നൂ.
*
മീതേ, മാങ്കൊമ്പിലാടിയുലയും പൂങ്കുലകളിൽ
മോഹനമകരന്ദം തിരയും തേനിച്ചകൾ;
താഴേ,  ചെമ്മണ്ണിൽച്ചത്ത പെരുച്ചാഴിയിൽ
ആർത്തിയോടാർത്താഹാരം തിരയും പൊന്നീച്ചകൾ.
*