വിളി കാത്തിരിപ്പാണ് ഞാന്.
അറിയാം
അതു വരും, ആ വിളി.
ആ വിളി മാത്രമേ വരൂ;
മറ്റാര്ക്കും ആ നമ്പര്
ഇല്ലല്ലോ.
മ്യൂട്ടില്
വെച്ചിരിക്കയാണ് ഫോണ്.
ഒച്ചയില്ലാതെ വരണം
ആ വിളി.
ഒരു ചെഷയര് പൂച്ചയെപ്പോലെ
വളിച്ചൊരിളിയോടെ,
പരവേദനാരതിയോടെ,
മരണമൊരു ശിശുവിനെ
കരയാന്കഴിയുംമുമ്പേ കരസ്ഥമാക്കുമ്പോലെ
വരും
വരാതിരിക്കില്ല
മരണം പോലെ ഉറപ്പായും വരും ആ
വിളി.
കണ്മുമ്പില്
വെച്ചിരിക്കയാണ് ഫോണ്
അതിന്റെ സ്ക്രീന് ഒരശ്ലീലതിളക്കത്തോടെ ഉണരുന്നതും കാത്ത്
വിറയലോടെ,
ആകുലതയോടെ,
അലയുന്ന ചിന്തകളെ ആ
വെളിച്ചം ഇരുട്ടിലാക്കുന്നതും കാത്തിരിക്കുകയാണ്.
“ഭീരുക്കള് പല കുറി
മരിക്കുമ്പോള്
ധീരന്മാര് ഒരിക്കല്
മാത്രം മരിക്കുന്നു.”
ഒരു മഹാകവി പാടിയതാണ്.
പലകുറി മരിച്ചുകൊണ്ട് വിളി
കാത്തിരിപ്പാണ്
ധീരതയോടെ ഞാന്.
എന്റെ അന്ത്യ വി(ധി)ളി.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ