Gene:11

ലീബൻസ് അൺവെർട്ടിസ് ലീബൻ 

(ജീവിക്കാൻ അർഹതയില്ലാത്ത ജന്മങ്ങൾ)

ശാരീരികമായും മാനസികമായും ആരോഗ്യമോ, അർഹതയോ ഇല്ലാത്തവൻ

ഈ ദുരോഗ്യം അവൻ്റെ കുട്ടികളിലൂടെ നിലനിർത്തരുത്.

ജനങ്ങളുടെ ഈ ഭരണകൂടത്തിന് നിർവ്വഹിക്കാനുള്ളത് 

ഭീമമായൊരു പരിപാലനകൃത്യമാണ്. 

നമ്മുടെ വർത്തമാന ബൂർഷ്വായുഗത്തിലെ 

ഏറ്റവുമധികം വിജയപ്രദമായ യുദ്ധങ്ങളേക്കാൾ മഹത്തായ ഒന്നായി, 

എന്തായാലും, ഒരു നാൾ ഈ കൃത്യം കാണപ്പെടും. 

--- ആക്ഷൻ T 4നുള്ള ഹിറ്റ്ലറുടെ കൽപ്പന.

(നാസി ജർമ്മനിയിലെ സ്വയസമ്മതമല്ലാത്ത ദയാവധം വഴിയുള്ള കൂട്ടക്കൊലക്കുള്ള 

യുദ്ധാനന്തര നാമമാണ് ആക്ഷൻ T 4 --- അക് സിയോൺ റ്റീ ഫിയ എന്ന് ജർമ്മനിൽ പറയും.) 

അയാൾക്ക് ദൈവമാകണമായിരുന്നു . . .

ഒരു പുതിയ വംശത്തെ സൃഷ്ടിക്കാൻ.

                                                      --- യോസേഫ് മെൻഗലേയുടെ ലക്ഷ്യത്തെപ്പറ്റി 

                                             ഒരു ഓഷ്‌വിറ്റ്‌സ് തടവുകാരൻ.

പരമ്പരാഗത രോഗമുള്ള ഒരു മനുഷ്യന്, അറുപതു വയസ്സു വരെ, ശരാശരി 50,000 റൈസ്മാർക്സ് [reichsmarks] ചിലവ് വരും. 

----നാസിയുഗജർമ്മനിയിലെ ഹൈസ്‌കൂൾ കുട്ടികൾക്കായുള്ള 

ഒരു ജീവശാസ്ത്രപാഠപുസ്തകത്തിലെ മുnnറിയിപ്പ്.  

നാസിസം, ജീവശാസ്ത്രകാരനായ ഫ്രിറ്റ്സ് ലെൻസ് ഒരിക്കൽ പറയുകയുണ്ടായീ, "പ്രായോഗിക ജീവശാസ്ത്രമാണ്"* 

 1933ലെ വസന്തത്തിൽ, ഹെർമൻ മുള്ളർ ബർലിനിലെ കൈസർ വിൽഹെം ഇൻസ്റ്റിട്യൂട്ടിൽ തൻ്റെ ജോലിയാരംഭിക്കവേ, നാസീ"പ്രായോഗികജീവശാസ്ത്രം" പ്രവർത്തനപഥത്തിലേക്കിറങ്ങുന്നതിന് സാക്ഷിയായി. ആ വർഷം ജനുവരിയിൽ, ദേശീയ സോഷ്യലിസ്റ്റ് ജർമ്മൻ തൊഴിലാളി പാർട്ടിയുടെ നേതാവ് (ഫ്യൂറർ) അഡോൾഫ് ഹിറ്റ്‌ലർ ജർമ്മനിയുടെ ചാൻസലറായി നിയമിക്കപ്പെട്ടു. മാർച്ചിൽ, ജർമ്മൻ പാർലമെന്റ് ശക്തീകരണനിയമത്തിന് (Enabling Act) സാധുത നൽകി; പാർലമെന്റിൻ്റെ ഇടപെടലില്ലാതെ നിയമങ്ങളുണ്ടാക്കാനുള്ള അഭൂതപൂർവ്വമായ അധികാരം ഹിറ്റ്ലർക്ക് ലഭ്യമായി. വിജയാഹ്ളാദത്തിലാണ്ട നാസീസമാന്തരസേനാവിഭാഗം ബർലിനിലെ തെരുവുകളിലൂടെ പന്തം കൊളുത്തി തങ്ങളുടെ വിജയത്തെ അഭിവാദ്യം ചെയ്തു.

"പ്രായോഗിക ജീവശാസ്ത്ര"മെന്ന് നാസികൾ മനസ്സിലാക്കിയത്, വാസ്തവത്തിൽ പ്രായോഗിക ജനിതകശാസ്ത്രമായിരുന്നു.  അതിൻ്റെ ലക്ഷ്യം, വംശശുചിത്വത്തെ പ്രബലമാക്കുകയായിരുന്നു.  ആ വചനം  ആദ്യമുപയോഗിച്ചത് നാസികളായിരുന്നില്ല. ജർമ്മനിയിലെ,  ഡോക്റ്ററും ജീവശാസ്ത്രകാരനുമായ ആൽഫ്രഡ്‌ പ്ലീറ്റ്‌സ് 1895ലേ തന്നെ ഈ വചനമുണ്ടാക്കിയിരുന്നു. 1912ൽ, ലണ്ടനിലെ അന്തർദ്ദേശീയ യൂജെനിക്സ് സമ്മേളനത്തിൽ വച്ച് അദ്ദേഹം ചെയ്ത ആവേശോജ്ജ്വലമായ പൈശാചിക പ്രഭാഷണം ഓർക്കുന്നുണ്ടാകുമല്ലോ. പ്ലീറ്റ്‌സിൻ്റെ വിവരണപ്രകാരം,  അവനവനെ ശാരീരികമായ് ശുദ്ധിയാക്കുന്നതിനെ വ്യക്തിശുചിത്വമെന്നു പറയും; അതുപോലെ, ഒരു വംശത്തെ ജനിതകമായ് ശുദ്ധി ചെയ്യുന്നതിനെ വംശശുചിത്വമെന്ന് പറയുന്നു. വ്യക്തിശുചിത്വം ശരീരത്തിലെ അഴുക്കും അമേദ്ധ്യവും മുറയ്ക്ക് കളഞ്ഞ് ശുദ്ധിയാക്കുന്നത് പോലെ, വംശശുചിത്വം ജനിതകാവശിഷ്ടങ്ങളെ നിർമ്മാർജ്ജനം ചെയ്യുകയും, അതു വഴി കൂടുതൽ അരോഗവും, ശുദ്ധവുമായ ഒരു വംശത്തെ സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ** 1914ൽ, പ്ലീറ്റ്‌സിൻ്റെ സഹപ്രവർത്തകനും ജനിതകശാസ്ത്രജ്ഞനുമായ ഹെയ്‌ൻറിച്ച് പോൾ എഴുതി: "ഒരു സമസ്തത്തെ രക്ഷിക്കാനായി, എപ്രകാരമാണോ ഒരു ജീവി അതിൻ്റെ ജീർണ്ണകോശങ്ങളെ നിർദ്ദയം ബലികൊടുക്കുന്നത്, അല്ലെങ്കിൽ, ഒരു സർജൻ രോഗപങ്കിലമായ ഒരവയവത്തെ നിർദ്ദയം ഛേദിച്ചു കളയുന്നത്, അപ്രകാരം, തലമുറകളോളം മാരകമായ ജീനുകളെ പരത്തുന്നതു തുടരുന്നതിൽനിന്നും, രോഗബാധിതമായ പാരമ്പര്യലക്ഷങ്ങൾ വഹിക്കുന്നവരെ തടയുന്നതിനു വേണ്ടി, അവരുടെ വ്യക്തിസ്വാതന്ത്ര്യത്തിൽ കൈകടത്തുന്നതിൽനിന്ന് ഒരു ഗോത്രം, അല്ലെങ്കിൽ, ഒരു ഭരണകൂടം അമിതമായ ഭയാശങ്കകൾ മൂലം മാറിനിൽക്കാൻ പാടുള്ളതല്ല."

ഈ പുതിയ "ശാസ്ത്ര"ത്തിൻ്റെ മാർഗ്ഗദീപങ്ങളായ് പ്ലീറ്റ്‌സും പോളും കണ്ടത്, അമേരിക്കയിലെയും, ബ്രിട്ടനിലെയും ഗാൾട്ടൺ, പ്രിഡി, ഡാവൻപോർട്ട് മുതലായ ജനിതകശാസ്ത്രജ്ഞരെയാണ്. അപസ്മാരബാധിതർക്കും ബുദ്ധിമാന്ദ്യമുള്ളവർക്കുമുള്ള വിർജീനിയാ സ്റ്റേറ്റ് കോളണി, ജനിതകശുദ്ധീകരണത്തിനുള്ള ഒരു മാതൃകാപരീക്ഷണമാണെന്ന് അവർ കുറിച്ചുവച്ചു. 1920കളുടെ തുടക്കത്തിൽ, അമേരിക്കയിൽ, കാരി

ബക്കിനെപ്പോലുള്ള സ്ത്രീകൾ കണ്ടെത്തപ്പെടുകയും, യൂജെനിക് താവളങ്ങളിലേക്ക് പറഞ്ഞയക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. അതേസമയം,  തടങ്കലിലിടാനും, വന്ധ്യംകരിക്കാനും, അതുമല്ലെങ്കിൽ, ജനിതകദോഷമുള്ള സ്ത്രീപുരുഷന്മാരെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യാനും, ഭരണകൂടധനസഹായത്തോടെയുള്ള പരിപാടികൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനുള്ള സ്വന്തമായ ശ്രമങ്ങൾ ജർമ്മനിയിലെ ജനിതകശാസ്ത്രകാരന്മാർ വ്യാപിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു. "വംശീയജീവശാസ്ത്ര"ത്തിന്റേയും, വംശശുചിത്വത്തിന്റേയും പല പ്രഫസർപദവികളും ജർമ്മനിയിലെ സർവ്വകലാശാലകളിൽ സ്ഥാപിതമായി. വൈദ്യപാഠശാലകളിൽ വംശശാസ്ത്രം പഠിപ്പിക്കപ്പെടുക പതിവായി. നരവംശശാസ്ത്രത്തിനും, മനുഷ്യപാരമ്പര്യത്തിനും, ജനിതകശാസ്ത്രത്തിനുമുള്ള കൈസർ വിൽഹെം ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് "വംശശാസ്ത്ര"ത്തിൻ്റെ പഠനകേന്ദ്രമായ് മാറി ---

ബർലിനിലെ മുള്ളറുടെ ലാബിന് അല്പമരികെ.

  

⍗

ഭരണം കൈക്കലാക്കാനുള്ള, മ്യൂണിക്കിലെ വിഫലമായ "ബിയർ ഹാൾ അട്ടിമറി" യുടെ പേരിൽ തടവിലായ ഹിറ്റ്‌ലർ, 1920കളിൽ, ജയിലിൽ വച്ച്, പ്ലീറ്റ്സിനെപ്പറ്റിയും, ഈ സവിശേഷ ശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ചും വായിച്ചറിയുകയും, അതിൽ വിമോഹിതനാവുകയും ചെയ്തു. വികല ജീനുകൾ രാഷ്ട്രത്തെ മന്ദഗതിയിൽ വിഷലിപ്തമാക്കുക വഴി, ബലവത്തും അരോഗവുമായൊരു രാഷ്ട്രത്തിൻ്റെ പുനർജന്മത്തിന് വിഘാതമുണ്ടാക്കുകയാണെന്ന്, പ്ലീറ്റ്സിനെപ്പോലെ ഹിറ്റ്ലറും വിശ്വസിച്ചു. മുപ്പതുകളിൽ നാസികൾ അധികാരം പിടിച്ചെടുത്തപ്പോൾ, ഈ ആശയങ്ങൾ പ്രാബല്യത്തിൽ വരുത്താനുള്ള അവസരമായെന്ന് അദ്ദേഹം കണ്ടു. അതദ്ദേഹം ഉടനടി നടപ്പാക്കുകയും ചെയ്തു. 1933ൽ, ശക്തീകരണനിയമം പാസ്സാക്കി അഞ്ചു മാസങ്ങൾ കഴിയും മുമ്പേ, നാസികൾ മറ്റൊരു നിയമമുണ്ടാക്കി: “ജനിതകരോഗാതുരസന്തതിനിരോധനനിയമം”. “വന്ധ്യംകരണനിയമം” എന്നാണ് അത് പൊതുവേ അറിയപ്പെട്ടത്. ആ നിയമത്തിൻ്റെ രൂപരേഖ അമേരിക്കയിലെ യൂജെനിക്സ് പദ്ധതിയിൽനിന്ന് കടമെടുത്തതായിരുന്നു --- മതിപ്പുളവാക്കാൻ ആ രൂപരേഖ ഒന്ന് വീർപ്പിച്ചുവെന്ന് മാത്രം. “പരമ്പരാഗതരോഗംകൊണ്ട് കഷ്ടത അനുഭവിക്കുന്ന ആരേയും, ഒരു ശസ്ത്രക്രിയയിലൂടെ വന്ധീകരിക്കാം,” എന്നാ നിയമം  അനുമതിയേകി.  “പാരമ്പര്യരോഗങ്ങളുടെ” ഒരാദ്യ പട്ടിക തയ്യാറാക്കപ്പെട്ടു: ബുദ്ധിമാന്ദ്യം, ഭഗ്നവ്യക്തിത്വം, അപസ്മാരം, അവസാദം, അന്ധത, ബധിരത, ഗൌരവതരമായ വൈകല്യങ്ങൾ എന്നിവ. ഒരാണിനെയോ, പെണ്ണിനെയോ വന്ധീകരിക്കാൻ, ഭരണകൂടപിന്തുണയുള്ള ഒരപേക്ഷ യൂജെനിക്സ് കോടതിയിൽ സമർപ്പിക്കേണ്ടതാണ്. “വന്ധ്യംകരണം കോടതി തീരുമാനിച്ചാൽ, വന്ധീകരിക്കപ്പെടേണ്ട വ്യക്തി സമ്മതിച്ചാലുമില്ലെങ്കിലും, ശസ്ത്രക്രിയ നിർവ്വഹിക്കപ്പെടേണ്ടതാണ്,” നിയമം തുടർന്നു പറഞ്ഞു. “മറ്റ് നടപടിക്രമങ്ങൾ അപര്യാപ്തമെങ്കിൽ, നേരിട്ട് ബലം പ്രയോഗിക്കാവുന്നതാണ്.”

നിയമത്തിന് പൊതുജനപിന്തുണ പിടിച്ചുപറ്റാൻ നിയമകൽപ്പനകൾ  പൈശാചികമായ പ്രചാരണംകൊണ്ട് ബലവത്താക്കപ്പെട്ടു. ---- നാസികൾ, കാലക്രമത്തിൽ, രാക്ഷസീയമായ പരിപൂർണ്ണതയിലേക്കെത്തിച്ച ഒരു സൂത്രം. വംശനയത്തിൻ്റെ ആപ്പീസ് നിർമ്മിച്ച ദാസ് എർബേ [“പാരമ്പര്യം,” 1923], എർബ്ക്രാങ്ക് [“പാരമ്പര്യരോഗം”, 1936] തുടങ്ങിയ സിനിമകൾ നാട്ടിലെങ്ങുമുള്ള തിയേറ്ററുകളിൽ നിറഞ്ഞ സദസ്സുകളിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. അവ “വൈകല്യമുള്ളവരുടേയും”, “അയോഗ്യരായവരുടേയും” രോഗങ്ങൾ പ്രദർശനത്തിന് വച്ചു. എർബ്ക്രാങ്കിൽ മാനസികത്തകർച്ചയിലെത്തിയ ഉന്മാദിയായ ഒരു സ്ത്രീ വിരലുകൾകൊണ്ടും, മുടികൊണ്ടും തുടരെത്തുടരേ ഇളക്കങ്ങളുണ്ടാക്കുന്നത് കാണാം; അംഗവൈകൃതമുള്ള ഒരു കുട്ടി കിടക്കയിൽക്കിടന്ന് അഴുകിപ്പോകുന്നത് കാണാം; കുറുകിയ കൈകാലുകളുള്ള ഒരു സ്ത്രീ നാലുകാലിൽ പട്ടിയെപ്പോലെ നടക്കുന്നതും കാണാം. എർബ്ക്രാങ്കിലേയോ, ദാസ് എർബിലേയോ ദൃശ്യങ്ങൾക്ക് വിരുദ്ധമായ്, കുറ്റമറ്റ ആര്യൻ ശരീരത്തെ പ്രകീർത്തിക്കുന്ന സിനിമകളുമുണ്ടായിരുന്നു. ജർമ്മനിയിലെ കായികതാരങ്ങളെ ആഘോഷിക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ചുകൊണ്ടുള്ള, ലെനി റീഫൻസ്ഥാളിൻ്റെ സിനിമയായ ഒളിംപിയായിൽ പേശീബലമുള്ള മിന്നിത്തിളങ്ങുന്ന യുവാക്കൾ, ജനിതകസമ്പൂർണ്ണതയുടെ കാഴ്ചവസ്തുക്കളായ്, ലളിതവ്യായാമങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത് ദർശിക്കാം. “വികല”ശരീരികളെ  പ്രേക്ഷകർ ജുഗുപ്സയോടെ ഉറ്റുനോക്കി; അതിമാനുഷരായ കായികതാരങ്ങളെ അസൂയയോടേയും അഭിവാഞ്ഛയോടേയും നോക്കി.

ഉൽകൃഷ്ടജീനുകൾക്കായുള്ള വന്ധീകരണത്തിന് മൌനാനുവാദമുണ്ടാക്കാൻ ഭരണകൂടത്തിൻ്റെ പിന്തുണയുണ്ടായിരുന്ന പ്രചാരണയന്ത്രം പാടുപെടുമ്പോൾ, വംശശുദ്ധീകരണത്തിൻ്റെ  അതിരുകൾ വ്യാപിപ്പിക്കാൻ നിയമയന്ത്രങ്ങളും വ്യാപൃതമായിരിപ്പുണ്ടെന്ന് നാസികൾ ഉറപ്പു വരുത്തി. 1933 നവംബറിൽ പുതിയൊരു നിയമം കൂടി വന്നു: “അപകടകാരികളായ” കുറ്റവാളികളേയും ഭരണകൂടത്തിന് ബലമായ് വന്ധീകരിക്കാം. ആ കുറ്റവാളികളിൽ രാഷ്ട്രീയപ്രതിയോഗികളും, പത്രപ്രവർത്തകരും, എഴുത്തുകാരും ഉൾപ്പെടും. 1935 ഒക്റ്റോബറിൽ ജർമ്മൻ ജനതയുടെ പാരമ്പര്യാരോഗ്യസംരക്ഷണത്തിനുള്ള ന്യൂറെംബർഗ് നിയമങ്ങൾ നിലവിൽ വന്നു. ആ നിയമനുസരിച്ച്, ജനിതകമിശ്രണം തടയുന്നതിനുവേണ്ടി, ജൂതന്മാർ ജർമ്മൻചോരയുള്ളവരെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നതും, ആര്യൻ പരമ്പരയിൽപ്പെട്ട ആരുമായും ലൈംഗീകബന്ധത്തിലേർപ്പെടുന്നതും കുറ്റകരമാക്കി. ഈ ശുദ്ധീകരണവും വംശശുദ്ധീകരണവും തമ്മിലുള്ള സംയോഗത്തെ ചിത്രീകരിക്കുന്നതിനുള്ള വിചിത്രദൃഷ്ടാന്തമായ്, ജൂതന്മാർ അവരുടെ വീടുകളിൽ “ജർമ്മൻവേലക്കാരികളെ” പണിക്കെടുക്കുന്നത് നിരോധിച്ച നിയമത്തേക്കാൾ മറ്റൊന്നുമില്ല.

വന്ധീകരണത്തിനും നിയന്ത്രണത്തിനുമുള്ള വ്യാപകമായ പദ്ധതികൾക്കായ്, അത്രതന്നെ വിപുലമായൊരു ഭരണസംവിധാനം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടേണ്ടി വന്നു. 1934ആയപ്പോഴേക്കും, അയ്യായിരത്തോളം വരുന്ന മുതിർന്ന മനുഷ്യർ, പ്രതിമാസം, വന്ധീകരിക്കപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വന്ധ്യംകരണത്തിനെതിരെയുള്ള പരാതികളിൽ തീർപ്പുകൽപ്പിക്കാൻ ഇരുനൂറ് പാരമ്പര്യാരോഗ്യ കോടതികൾക്ക് (അതായത്, ജനിതകകോടതികൾക്ക്) മുഴുവൻ സമയവും പ്രവർത്തനനിരതമാകേണ്ടി വന്നു. അറ്റ്ലാൻറ്റിക്കിനപ്പുറം, അമേരിക്കയിലെ യുജെനിക്സ് വിദഗ്ദ്ധർ ഈ ശ്രമങ്ങളെ ശ്ലാഘിച്ചു; അത്തരം ഫലപ്രദമായ നടപടികളെടുക്കാനുള്ള തങ്ങളുടെ കഴിവുകേടോർത്ത് വിലപിച്ചു. ചാൾസ് ഡാവൻപോർട്ടിൻ്റെ വേറൊരു ശിഷ്യൻ ലോത്രോപ് സ്റ്റോഡാർഡ് അത്തരമൊരു കോടതി, മുപ്പതുകളുടെ അവസാനം, സന്ദർശിക്കുകയുണ്ടായി. ആ കോടതിയുടെ വിട്ടുവീഴ്ച്ചയില്ലാത്ത വൈദഗ്ദ്ധ്യത്തെക്കുറിച്ച് അത്യാദരവോടെയാണ് അദ്ദേഹം എഴുതിയത്. സ്റ്റോഡാർഡിൻ്റെ സന്ദർശന വേളയിൽ, വിചാരണയിലുണ്ടായിരുന്നത്  ഇരുധ്രുവവികാരരോഗമുള്ള ഒരു സ്ത്രീയും, ബധിരയും മൂകയുമായൊരു പെൺകുട്ടിയും, പ്രത്യക്ഷത്തിൽ സ്വവർഗ്ഗപ്രേമിയും ഒരു ജൂതസ്ത്രീയുടെ ഭർത്താവുമായ 'ആൾക്കുരങ്ങിനെപ്പോലുള്ള' ഒരു മനുഷ്യനുമായിരുന്നു. കുറ്റകൃത്യങ്ങളുടെ ഒരു സമ്പൂർണ്ണത്രയം. ഈ ലക്ഷണങ്ങളുടെ പാരമ്പര്യസ്വഭാവം എങ്ങനെ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടുവെന്നത് സ്റ്റോഡാർഡിൻ്റെ കുറിപ്പുകളിൽനിന്ന് വ്യക്തമല്ല. എന്നിരുന്നാലും, ഈ മൂന്നു രോഗികളുടേയും വന്ധീകരണത്തിന് ഉടനടി അനുമതി കിട്ടി.                   

⍗

വിനാവിളംബരത്തോടെ, ആരുടേയും കണ്ണിൽപ്പെടാതെയാണ് അരുങ്കൊലയിലേക്ക്  വന്ധീകരണം വ്യതിചലിച്ചത്. വന്ധീകരണത്തെ ദയാവധമാക്കി ജനിതകശുദ്ധീകരണശ്രമങ്ങൾക്ക്  സ്ഥാനക്കയറ്റം നൽകുന്നതിനെക്കുറിച്ച്, 1935മുതൽക്കേ, ഹിറ്റ്‌ലർ ആലോചിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ജനിതകശേഖരം ശുദ്ധിയാക്കാൻ, വൈകല്യമുള്ളവരെ ഉന്മൂലനം  ചെയ്യുന്നതിനേക്കാൾ ദ്രുതഗതിയേറിയ മറ്റെന്ത് മാർഗ്ഗമാണുള്ളത്? പക്ഷേ, പൊതുജനങ്ങളുടെ പ്രതികരണത്തെച്ചൊല്ലി അങ്ങേർക്ക് ആശങ്കയുണ്ടായിരുന്നു. 1930കളുടെ അവസാനത്തോടെ, വന്ധ്യംകരണപരിപാടിയോടുള്ള ജർമ്മനിയിലെ പൊതുജങ്ങളുടെ തണുത്ത നിർവികാരത നാസികളിൽ കൂടുതൽ ധൈര്യമുണ്ടാക്കി. 1939ൽ അതിനുള്ള അവസരം താനേയുണ്ടായി. തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞായ ഗെഹാർഡിനെ ദയാവധത്തിന് വിധേയമാക്കാൻ റിച്ചാർഡ് ക്രേഷ്മയും, ലിനാ ക്രേഷ്മയും ഹിറ്റ്ലറോട് അപേക്ഷിച്ചു. പതിനൊന്ന് വയസ്സു പ്രായമുണ്ടായിരുന്ന ഗെഹാർഡ് ജനിച്ചതേ അന്ധനായിട്ടായിരുന്നു; അവൻ്റെ കൈകാലുകൾക്കും വൈകല്യമുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ്റെ കടുത്ത നാസികളായിരുന്ന മാതാപിതാക്കൾ, രാഷ്ട്രത്തിൻ്റെ ജനിതകപൈതൃകത്തിൽനിന്ന് തങ്ങളുടെ കുട്ടിയെ ഇല്ലാതാക്കുക വഴി, രാഷ്ട്രത്തെ സേവിക്കാമെന്ന പ്രതീക്ഷയിലായിരുന്നു.

അവസരം മണത്ത ഹിറ്റ്ലർ, ഗെഹാർഡിൻ്റെ കൊലക്ക് അംഗീകാരം നൽകുകയും, പ്രസ്തുത പദ്ധതി മറ്റു കുട്ടികളിലേക്ക് വ്യപിപ്പിക്കാൻ, താമസിയാതെ , തുനിയുകയും ചെയ്തു. ജനിതക'വൈകൃതമുള്ളവരെ' ഉന്മൂലനം ചെയ്യാനുള്ള, കൂടുതൽ വിശാലവും ദേശവ്യാപകവുമായ ദയാവധപരിപാടിയുടെ നിർവ്വഹണാർത്ഥം, ഹിറ്റ്‌ലർ തൻ്റെ സ്വകാര്യ ഡോക്റ്ററായ കാൾ ബ്രാൻഡുമൊത്ത്‌, കടുത്ത പരമ്പരാഗതരോഗങ്ങൾക്കും ജന്മനാലുള്ള രോഗങ്ങൾക്കുമുള്ള ശാസ്ത്രീയപട്ടി കകൾക്കുള്ള ഒരാപ്പീസ്  ആരംഭിച്ചു. ഉന്മൂലനം ന്യായീകരിക്കാൻ, നാസികളപ്പോഴേക്കും ഇതിൻ്റെ ഇരകളെ വിവരിക്കാനുള്ള മൃദുവചനം  ഉപയോഗിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു --- ലീബൻസൺവെർട്ടിസ് ലീബെൻ . . . ജീവിക്കാൻ യോഗ്യതയില്ലത്ത ജന്മങ്ങൾ. യൂജെനിക്സിൻ്റെ യുക്തിയുടെ വീർപ്പിക്കലാണ് ആ ഭീകരവചനം വിനിമയം ചെയ്തത്. ഭാവിരാജ്യത്തെ ശുചിയാക്കുന്നതിനുവേണ്ടി 

വൈകല്യമുള്ളവരെ വന്ധ്യംകരിച്ചാൽ മാത്രം മതിയാകില്ല; നിലവിലുള്ള രാഷ്ട്രത്തിൻ്റെ ശുദ്ധിക്കായ് അവരെ തുടച്ചുനീക്കുകതന്നെ വേണം. ജനിതകപരമായ അന്തിമപരിഹാരം അതാണ്.

മൂന്നു വയസ്സിന് കീഴെയുള്ള 'വികല'ശിശുക്കളിലാണ് കൊല തുടങ്ങിയത്. പക്ഷേ, 1939 സപ്തംബറോടെ അത് നിർവിഘ്‌നം കൗമാര പ്രായക്കാരിലേക്ക് വ്യാപിച്ചു. പട്ടികയിൽ അടുത്തതായ് ഇടം പിടിച്ചത് കുട്ടിക്കുറ്റവാളികളായിരുന്നു. ലക്ഷ്യമാക്കപ്പെട്ടവരിൽ എണ്ണത്തിൽക്കൂടുതൽ യഹൂദരായ കുട്ടികളായിരുന്നു. സർക്കാർ ഡോക്റ്റർമാർ അവരെ ബലാൽ പരിശോധിച്ചു; "ജനിതകരോഗ"മുണ്ടെന്ന് മുദ്ര ചാർത്തി; പലപ്പോഴും നിസ്സാരമായ മുടക്കു ന്യായത്തിൻ്റെ പേരിൽ ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. 1939 ഒക്റ്റോബറോടെ, ഈ നടപടി  മുതിർന്നവരിലേക്കും പടർന്നു. ദയാവധകാര്യക്രമത്തിൻ്റെ ഔദ്യോഗികാസ്ഥാനമായി സമ്പന്നമായ്‌ സജ്ജീകരിക്കപ്പെട്ട ഒരു വില്ല നിയോഗിക്കപ്പെട്ടു --- നാലാം നമ്പർ ടിയർഗാർഡൻസ്ട്രാസ. ഈ തെരുവിൻ്റെ മേൽവിലാസത്തെ പിൻപറ്റി, ആക്ഷൻ (Aktion T 4 ...അക്സ്യൂൺ ടി ഫോർ) T 4 എന്നാണ് ഒടുവിലീ പരിപാടി അറിയപ്പെട്ടത്.

രാജ്യമൊട്ടാകെ നിർമാർജ്ജനകേന്ദ്രങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കപ്പെടുകയുണ്ടായി. അവയിൽ പ്രത്യേകിച്ച് സജീവമായൊരാശുപത്രി ഹാഡമാർ ആയിരുന്നു --- ഒരു കുന്നിൻ മുകളിലെ കോട്ടപോലുള്ളൊരാസ്പത്രി. മറ്റൊന്ന്, ബ്രാൻഡൻബർഗ് സ്റ്റേറ്റ്‌ വെൽഫെയർ ഇൻസ്റ്റിട്യൂട്ടാണ് --- വശങ്ങളിൽ ജാലകനിരകളുള്ള ഒരു പട്ടാളപ്പാളയമെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന ഒരിഷ്ടികക്കെട്ടിടം. ഈ കെട്ടിടങ്ങളുടെ അടിത്തട്ടിലെ മുറികൾ വായുകടക്കാത്ത അറകളാക്കി പുനർസംഘടിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. ഈ മുറികളിൽ ഇരകളെയിട്ട്, കാർബൺ മോണോക്‌സൈഡ് കയറ്റി ഉന്മൂലനം ചെയ്തു. ശാസ്ത്രത്തിന്റേയും, വൈദ്യഗവേഷണത്തിന്റേയും ഒരു പരിവേഷം പണിപ്പെട്ട് നിലനിർത്തപ്പെട്ടിരുന്നു; പൊതുജനമനസ്സിൽ കൂടുതൽ പ്രഭാവം ചെലുത്താൻ അത് നാടകീയമാക്കി കാണിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. തിരയിട്ട ജാലകങ്ങളുള്ള ബസ്സുകളിലാണ് ഇരകൾ ഉന്മൂലനകേന്ദ്രത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരപ്പെട്ടത്. അവർക്കകമ്പടിയായ് വെള്ളക്കോട്ടിട്ട SS ആപ്പീസർമാർ ഉണ്ടാകും.  ഗ്യാസ് ചേമ്പറുകൾക്കരികിലെ മുറികളിൽ നീക്കം ചെയ്യാവുന്ന കോൺക്രീറ്റ് കട്ടിലുകൾ കാണും; അവയ്ക്കു ചുറ്റും സ്രവങ്ങൾ ശേഖരിക്കാനുള്ള ആഴമുള്ള ചാലുകളും. ദയാവധത്തിനു ശേഷം ഡോക്ടർമാർ ഇവിടെയാണ് ശവങ്ങൾ കീറിമുറിക്കുക; അവയുടെ ജീവകലകളും മസ്തിഷ്കങ്ങളും ഭാവി ജനിതക പഠനത്തിനു വേണ്ടി സംരക്ഷിച്ചു വെക്കാൻ. "ജീവിക്കാൻ അർഹതയില്ലാത്ത" ജന്മങ്ങൾ ശാസ്ത്ര പുരോഗതിക്ക് അങ്ങേയറ്റം വിലപ്പെട്ടതാണെന്ന്, ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ,

തോന്നിപ്പോയേക്കും.

തങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് അല്ലെങ്കിൽ, കുട്ടികൾക്ക്  ഉചിതമായ ചികിത്സയും പ്രഥമപരിഗണനയും ലഭിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് കുടുംബങ്ങളെ ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്താൻ, രോഗികളെ ആദ്യം ഒരു താൽക്കാലിക കേന്ദ്രത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകും. അവിടെനിന്നവരെ ഉന്മൂലനത്തിനായ് ഹാഡമാറിലേക്കോ ബ്രാൻഡൻബർഗിലേക്കോ രഹസ്യമായ് മാറ്റും. ദയാവധത്തിന് ശേഷം ആയിരക്കണക്കിന് വ്യാജ മരണസർട്ടിഫിക്കറ്റുകളാണ് നൽകപ്പെട്ടത്. മരണകാരണങ്ങൾ വിവിധ തരത്തിലുള്ളവയായിരുന്നു. അവയിൽ ചിലതാകട്ടേ, തീർത്തും അസംബന്ധവും.  മേരി റോയുടെ വിഷാദോന്മാദബാധിതയായ അമ്മ 1939ൽ ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. "ചുണ്ടിലുള്ള അരിമ്പാറ"യുടെ ഫലമായാണ് അവർ മരിച്ചതെന്നാണ് അവരുടെ കുടുംബത്തിനു കിട്ടിയ വിശദീകരണം.1947 ആയപ്പോഴേക്കും, ആക്ഷൻ T 4 രണ്ടു ലക്ഷത്തിൽ കൂടുതൽ സ്ത്രീപുരുഷന്മാരെയും കുട്ടികളെയും കൊന്നൊടുക്കിയിരുന്നു. 1933നും 1943നുമിടയിൽ വന്ധ്യംകരണ നിയമത്തിൻ്റെ നേട്ടം ഏകദേശം നാനൂറായിരം നിർബന്ധിത വന്ധീകരണമായിരുന്നു.

⍗

നാസിസത്തിൻ്റെ അശ്ലീലമായ അതിക്രമങ്ങളെ രേഖപ്പെടുത്തിയ ഹന്നാ ആറെൻഡ് എന്ന സ്വാധീനശക്തിയുള്ള സാംസ്കാരിക വിമർശക, കുറേക്കാലം കഴിഞ്ഞ്, നാസിയുഗത്തിലെ ജർമ്മൻസംസ്കാരത്തിൽ പരക്കെ പടർന്നിരുന്ന "തിന്മയുടെ സാമാന്യത'' യെപ്പറ്റി എഴുതും. പക്ഷേ, തിന്മയുടെ പച്ചപ്പാവത്തവും അത്ര തന്നെ വ്യാപകമായിരുന്നുവെന്ന് തോന്നുന്നു. "യഹൂദത"'യും അല്ലെങ്കിൽ, "നാടോടിത്ത"വും ക്രോമസോമുകളാണ് വഹിക്കുന്നതെന്നും, അത് പാരമ്പര്യത്തിലൂടെ സംക്രമിക്കുന്നുവെന്നും, അതിനാൽ ജനിതക ശുചീകരണത്തിന് വിധേയമാണെന്നതുമൊക്കെ  വസ്തുതയാണെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെട്ടത് അസാധാരണമാണ്. പക്ഷേ, സംശയിക്കാതിരിക്കുക എന്നത് ആ സംസ്കാരത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാന പ്രമാണമായ്  മാറിയിരുന്നു. വാസ്തവത്തിൽ, യൂജെനിക്സ് പദ്ധതിയുടെ ശാസ്ത്രീയ യുക്തി ഊട്ടിയുറപ്പിക്കാൻ, "ശാസ്ത്രജ്ഞരുടെ" ഒരു സംഘം തന്നെ --- ജനിതകവിദഗ്ദ്ധർ, വൈദ്യഗവേഷകർ, മനഃശാസ്ത്രജ്ഞർ, നരവംശഗവേഷകർ, ഭാഷാപണ്ഡിതന്മാർ --- അക്കാദമിക പഠനങ്ങൾ ഛർദ്ദിച്ചു തള്ളി. ബർലിനിലെ കൈസർ വിൽഹെം ഇൻസ്റ്റിട്യൂട്ടിലെ പ്രഫസർ ആയിരുന്ന ഓട്മർ വോൺ വേർഷുവേയുടെ ശാഖാചംക്രമണ സ്വഭാവമുള്ള ജൂതരുടെ വംശീയ ജീവശാസ്ത്രമെന്ന പ്രബന്ധം ഒരുദാഹരണമാണ്.  വേർഷുവേയുടെ വാദപ്രകാരം, നാഡീരോഗവും, അപസ്മാരവുമൊക്കെ യഹൂദരുടെ പ്രകൃതിസഹജമായ ജനിതകലക്ഷണങ്ങളാണ്. 1879നും 1907നുമിടയിൽ ജൂതന്മാർക്കിടയിൽ ആത്മഹത്യാനിരക്ക് ഏഴുമടങ്ങ് വർദ്ധിച്ചതായി അദ്ദേഹം നമ്മുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെടുത്തുന്നു. അതിനുള്ള അടിസ്ഥാന കാരണം, യൂറോപ്പിലെ യഹൂദന്മാർ നേരിട്ട ക്രമാനുഗതമായ പീഡനമല്ല, ആ പീഡനത്തോടുള്ള അവരുടെ ഭ്രാന്തമായ അമിതപ്രതികരണമാണെന്ന അവിശ്വസനീയമായ  നിഗമനത്തിലേക്കാണ് വേർഷുവേ എത്തിച്ചേരുന്നത്: "തങ്ങളുടെ ബാഹ്യസാഹചര്യങ്ങളിലുള്ള ഇത്തരം മാറ്റങ്ങൾക്ക് നേരെ ഇത്തരത്തിൽ പ്രതികരിക്കുക, മനോരോഗപ്രവണതകളും ഉന്മാദപ്രവണതകളുമുള്ള വ്യക്തികൾ മാത്രമാണ്." ഹിറ്റ്ലറാൽ സമ്പന്നമാക്കപ്പെട്ട മ്യൂണിക് സർവ്വകലാശാല, 1936ൽ, മനുഷ്യൻ്റെ കീഴ്ത്താടിയുടെ "വംശീയരൂപവിജ്ഞാനീയ"ത്തെ സംബന്ധിച്ച ഒരു പ്രബന്ധത്തിൻ്റെ പേരിൽ, യുവാവായൊരു വൈദ്യഗവേഷകനെ പി. എച്. ഡി നൽകി സമ്മാനിച്ചു. കീഴ്ത്താടിയുടെ ഘടന വംശപരമായ് നിർണ്ണയിക്കപ്പെടുന്നതാണെന്നും, ജനിതകപരമായ് പാരമ്പര്യത്തിലൂടെ സിദ്ധമാകുന്നതാണെന്നും തെളിയിക്കാനായിരുന്നൂ ഗവേഷകൻ്റെ  ശ്രമം. ഐതിഹാസികമായ വിപരീത ബുദ്ധിയുള്ള നാസീഗവേഷകനായ്, നൂതനമായ് പടക്കപ്പെട്ട 'മാനവജനിതകവിദഗ്ദ്ധൻ' യോസേഫ് മെൻഗലേ, താമസിയാതെ, ഉദിച്ചുപൊങ്ങുകയുണ്ടായി. തടവുകാരിലുള്ള തൻ്റെ പരീക്ഷണത്തിൻ്റെ പേരിൽ അദ്ദേഹത്തിന് 'മൃത്യുമാലാഖ'യെന്ന പട്ടം, പിന്നീട്, കിട്ടി.

'ജനിതകരോഗമുള്ളവരെ" ശുചീകരിക്കാനുള്ള നടപടി, ഒടുവിൽ, വരാനിരിക്കുന്ന കൂടുതൽ വലിയൊരു നാശത്തിൻ്റെ വെറുമൊരു മുന്നോടി മാത്രമായി. ബധിരരും, അന്ധരും, മൂകരും, ചട്ടുകാലികളും, വികലാംഗരും, മന്ദബുദ്ധികളും നിർമാർജ്ജനം ചെയ്യപ്പെട്ടത് ഭീകരം തന്നെ. പക്ഷേ, വരാനിരിക്കുകയായിരുന്ന ബൃഹദ്ഭീതികൾ, എണ്ണം കൊണ്ടതിനെയൊക്കെ തമസ്കരിച്ചു: ഹോളകോസ്റ്റ് കാലത്ത്, ക്യാമ്പുകളിലും ഗ്യാസ് ചേമ്പറുകളിലുമായ് ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെട്ടത് ആറു ദശലക്ഷം ജൂതന്മാരാണ്; രണ്ടു ലക്ഷം നാടോടികൾ; എത്രയോ ലക്ഷം സോവിയറ്റ് പൗരന്മാരും, പോളണ്ടുകാരും; കണക്കില്ലാത്തത്ര സ്വവർഗ്ഗസ്നേഹികൾ, ബുദ്ധിജീവികൾ, എഴുത്തുകാർ, കലാകാരന്മാർ, രാഷ്ട്രീയവിയോജിപ്പുള്ളവർ. എങ്കിലും, ക്രൂരതയുടെ പൂർണ്ണ വികാസമെത്തിയ ആ അവതാരത്തിൽനിന്ന്, മൃഗീയതയിലുള്ള ഈ പരിശീലനത്തെ വേർതിരിക്കുക അസാദ്ധ്യമാണ്. ഉൽകൃഷ്ടജനിതകമെന്ന കാടത്തത്തിൻ്റെ  ഈ ശിശുവിദ്യാലയത്തിൽനിന്നാണ് നാസികൾ അവരുടെ വ്യവഹാരത്തിൻ്റെ അക്ഷരമാലകൾ സ്വായത്തമാക്കിയത്. മൂലരൂപത്തിൽ ജീനും, ജനോസൈഡും [വംശഹത്യ] തമ്മിൽ ബന്ധമുണ്ട്  --- അതിന് തക്കതായ കാരണവുമുണ്ട്: തങ്ങളുടെ കാര്യപരിപാടി ആരംഭിക്കാനും, ന്യായീകരിക്കാനും, തുടരാനുമാണ് നാസികൾ ജീനുകളുടേയും, ജനിതകശാസ്ത്രത്തിന്റേയും പദാവലി ഉപയോഗിച്ചത്. ജനിതകവിവേചനത്തിൻ്റെ ഭാഷ, വളരെയെളുപ്പം, വംശനിർമ്മാർജ്ജനത്തിൻ്റെ ഭാഷയാക്കി മാറ്റിയെടുക്കാനായി. മാനസികരോഗികളുടേയും, വികലാംഗരുടേയും അപമാനവീകരണം ("അവർക്ക് നമ്മെപ്പോലെ ചിന്തിക്കാനോ, പ്രവർത്തിക്കാനോ കഴിയില്ല"), യഹൂദരെ അപമാനവീകരിക്കുന്നതിനുള്ള പ്രാരംഭവ്യായാമമായിരുന്നു ("അവർക്ക് നമ്മെപ്പോലെ ചിന്തിക്കാനോ, പ്രവർത്തിക്കാനോ കഴിയില്ല"). ജീനിനെ സ്വത്വവുമായും, സ്വത്വത്തെ വൈകല്യവുമായും, വൈകല്യത്തെ ഉന്മൂലനവുമായും ചരിത്രത്തിൽ ഇതിനു മുമ്പൊരിക്കലും, ഇത്ര പൈശാചികതയോടെ, ഇത്ര അനായാസമായ് ആരും കൂട്ടിയോജിപ്പിച്ചിട്ടില്ല. പലപ്പോഴായ് ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ട തൻ്റെ പ്രസ്താവനയിൽ, ജർമ്മൻ ദൈവശാസ്ത്രകാരനായ മാർട്ടിൻ നീമൊളർ തിന്മയുടെ കപടഗമനം ഇങ്ങനെ സംക്ഷേപിക്കുന്നു:

ആദ്യമവർ സമത്വവാദികൾക്കുവേണ്ടിയാണ് വന്നത്;                                                                                                                                                                            അപ്പോൾ ഞാനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല;                                                 

ഞാൻ സമത്വവാദിയല്ലല്ലോ.

പിന്നെയവർ തൊഴിലാളികളെത്തേടിയെത്തി;                                   

അപ്പോഴും ഞാൻ മിണ്ടിയില്ല;                                                            

ഞാൻ തൊഴിലാളിയല്ലായിരുന്നല്ലോ.

പിന്നെയവർ വന്നത് യഹൂദർക്ക് വേണ്ടിയായിരുന്നു;                                                                                                                                                                             അപ്പോഴും, ഞാൻ മിണ്ടാതിരുന്നു.                                             

ഞാൻ യഹൂദനല്ലായിരുന്നല്ലോ.

ഒടുവിലവർ എന്നേടത്തേടിയെത്തി; 

എനിക്കുവേണ്ടി മിണ്ടാൻ അപ്പോഴേക്കും ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

⍗

ഭരണകൂടപിന്തുണയുള്ള വന്ധ്യംകരണപരിപാടിയും ഉന്മൂലനകാര്യക്രമവും കെട്ടിപ്പൊക്കുന്നതിന്, 1930കളിൽ, നാസികൾ പാരമ്പര്യത്തിൻ്റെ ഭാഷ വക്രീകരിക്കാൻ പഠിക്കുമ്പോൾ, പ്രബലമായ മറ്റൊരു യൂറോപ്യൻ രാഷ്ട്രം അതിൻ്റെ രാഷ്ട്രീയ കാര്യപരിപാടികളെ ന്യായീകരിക്കാൻ പാരമ്പര്യത്തിന്റേയും ജീനുകളുടേയും യുക്തി വളച്ചൊടിക്കുകയായിരുന്നു --- തീർത്തും കൃത്യമായ വിപരീതരീതിയിലാണെന്നു മാത്രം. വംശശുദ്ധിക്കു വേണ്ടിയുള്ള ഒരുപകരണമായിട്ടാണ് നാസികൾ ജനിതകശാസ്ത്രത്തെ സ്വാഗതം ചെയ്തത്. 1930കളിലെ സോവിയറ്റ് യൂണിയനിലാകട്ടേ, ഇടതുപക്ഷ ബുദ്ധിജീവികളും ശാസ്ത്രജ്ഞരും പാരമ്പര്യത്തിലെ ഒന്നും തന്നെ പ്രകൃതിസഹജമേയല്ലെന്ന് പ്രസ്താവിച്ചു: പ്രകൃതിയിൽ എല്ലാം --- എല്ലാവരും --- മാറും. ലക്ഷണങ്ങളേയും, സ്വത്വങ്ങളേയും, ഇഷ്ടങ്ങളേയും, ഭാഗധേയങ്ങളെയും കുറിച്ചുള്ള ഒന്നും സ്ഥിരമല്ലാതിരിക്കേ, വ്യക്തിപരമായ വൈജാത്യങ്ങളുടെ സ്ഥിരതക്കൂന്നുകൊടുക്കാൻ ബൂർഷ്വകൾ സൃഷ്ടിച്ച ഭാവനയാണ് ജീൻ. രാഷ്ട്രത്തിന് ശുചിത്വമാവശ്യമെങ്കിൽ, ജനിതകപരമായ തെരഞ്ഞെടുപ്പിലൂടെ അത് നേടാൻ കഴിയില്ല; വ്യക്തികളുടെ പുനർവിദ്യാഭ്യാസത്തിലൂടെയും, പഴയ സ്വത്വം തുടച്ചുനീക്കുന്നതിലൂടെയുമാണ് അതു സാദ്ധ്യമാകുക. ജീൻ ശുചിത്വമല്ല, മസ്തിഷ്കപ്രക്ഷാളണമാണ് വേണ്ടത്. 

നാസികളുടെ കാര്യത്തിലെന്നപോലെ, സോവിയറ്റ് പ്രമാണവും വ്യാജശാസ്ത്രം കൊണ്ട് ഊട്ടിയുറപ്പിച്ചതായിരുന്നു. 1928ൽ, കർക്കശക്കാരനും, നിർവ്വികാരനുമായ കാർഷിക ഗവേഷകൻ ട്രോഫിം ലൈസെങ്കോ --- "അയാളെക്കണ്ടാൽ പല്ലുവേദന വരുമെ"ന്നാണ്  ഒരു പത്രപ്രവർത്തകൻ എഴുതിയത് --- മൃഗങ്ങളിലെയും സസ്യങ്ങളിലെയും പാരമ്പര്യസ്വാധീനത്തെ 'തരിപ്പണമാക്കാനും', അതിനു പുതിയൊരു ദിശാബോധം നൽകാനുമുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗം താൻ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ടെന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു. വിദൂരമായ സൈബീരിയൻപാടങ്ങളിൽ നടത്തിയ പരീക്ഷണങ്ങളിൽ, ലൈസെങ്കോ, ഗോതമ്പിനങ്ങളെ കടുത്ത തണുപ്പിനും, രൂക്ഷ വരൾച്ചയ്ക്കും വിധേയമാക്കിയെന്നും, അതുവഴി, ആ ഇനങ്ങൾ കഷ്ടകാലത്തെ പ്രതിരോധിക്കാനുള്ള  പാരമ്പര്യം ആർജ്ജിച്ചുവെന്നുമാണ് പറയപ്പെട്ടത്. *** ഗോതമ്പിനങ്ങളെ ഇത്തരം 'ഷോക്ക് തെറാപ്പി'ക്ക് വിധേയമാക്കുന്നതിലൂടെ, വസന്തത്തിൽ ആ ചെടികൾ ഊർജ്ജസ്വലതയോടെ പൂവിടുകയും, ഗ്രീഷ്മകാലം മുഴുവൻ മികച്ച വിളവ് തരുമെന്നും ലൈസെങ്കോ അവകാശപ്പെട്ടു.

ജനിതകശാസ്ത്രവുമായ് പൊരുത്തമില്ലാത്തതായിരുന്നൂ 'ഷോക്ക് തെറാപ്പി'. ചുണ്ടെലികളുടെ വാലുകൾ പരമ്പരയാ മുറിച്ചുമാറ്റുന്നതിലൂടെ, വാലില്ലാത്ത എലികളുടെ ഇനമുണ്ടാക്കാമെന്നതുപോലെ, അല്ലെങ്കിൽ, കലമാനിൻ്റെ കഴുത്തു നീട്ടുന്നതിലൂടെ ഒരു ജിറാഫിനെ സൃഷ്ടിക്കാമെന്നതുപോലെയാണ്, ഗോതമ്പിനെ ചൂടിനും തണുപ്പിനും വിധേയമാക്കി സ്ഥിരവും, പരമ്പരാഗതക്ഷമതയുമുള്ള മാറ്റങ്ങൾ അതിൻ്റെ ജീനുകളിൽ സൃഷ്ടിക്കാമെന്ന് പറയുന്നത്. സസ്യങ്ങളിൽ അത്തരം മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ ലൈസെങ്കോ തണുപ്പിനെ പ്രതിരോധിക്കുന്ന ജീനുകളെ ഉൾപ്പരിവർത്തിപ്പിക്കണം (മോർഗനും, മുള്ളറും ചെയ്തതുപോലെ); പരിവർത്തിത ജീനുകളെ പ്രകൃതിനിർദ്ധാരണം വഴിയോ, കൃത്രിമമായോ വേർതിരിച്ചെടുക്കണം (ഡാർവ്വിൻ ചെയ്തതുപോലെ); ആ ഉൾപ്പരിവർത്തനം സ്ഥിരപ്പെടുത്താൻ പരിവർത്തിത ഇനങ്ങളെ സങ്കരണം ചെയ്യണം (മെൻഡലും ഡ വ്രീസും ചെയ്തതുപോലെ). എന്നാൽ, വിളകളെ പരിസ്ഥിതിയെ പരിചയപ്പെടുത്തുകയും, ശീലിപ്പിക്കുകയും മാത്രം ചെയ്ത് താൻ അവയെ 'പുനരഭ്യസിപ്പിച്ചു'വെന്നും, അതു ഹേതുവായി, അവയുടെ സഹജഗുണങ്ങൾക്ക് മാറ്റം വരുത്തിയെന്നുമാണ് ലൈസെങ്കോ, പക്ഷേ, തൻ്റെ യജമാനന്മാരെയും തന്നെത്തന്നേയും വിശ്വസിപ്പിച്ചത്. "ജീർണ്ണിക്കുന്ന, മരണാസന്നമായ ബൂർഷ്വാസിയെ' താങ്ങിനിർത്താൻ 'ജനിതകശാസ്ത്രജ്ഞർ കണ്ടുപിടിച്ച' കാര്യമാണ് ജീൻ എന്നായിരുന്നൂ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ വാദം. "പാരമ്പര്യത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനം നിലകൊള്ളുന്നത് ഏതെങ്കിലും സവിശേഷമായ, സ്വയം പുനരുൽപ്പാദിക്കുന്ന പദാർത്ഥത്തിലല്ല." പരിസ്ഥിതിയുമായുള്ള അനുരൂപത നേരിട്ട് പാരമ്പര്യപരിവർത്തനത്തിലേക്ക് മാറുകയെന്നത്, ലാമാർക്കിൻ്റെ ആശയത്തിൻ്റെ പരുക്കൻ പുനരുക്തിയായിരുന്നു; അതും, ലാമാർക്കുവാദത്തിലെ സൈദ്ധാന്തികപ്പിശക് ജനിതകശാസ്ത്രകാരന്മാർ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി ദശകങ്ങൾ കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം.

ലൈസെങ്കോയുടെ സിദ്ധാന്തം തൽക്ഷണം സോവിയറ്റ് രാഷ്ട്രീയ സംവിധാനം സ്വാഗതം ചെയ്തു. ഭക്ഷ്യക്ഷാമത്തിലേക്ക് തലകുത്തിവീഴാനിരിക്കുകയായിരുന്ന ഒരു രാജ്യത്തിൽ, കാർഷികോൽപ്പാദനം വിപുലമായ് വർദ്ധിപ്പിക്കാനുള്ള ഒരു പുതുരീതി അതു വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. ഗോതമ്പും, നെല്ലും, മറ്റു വിളകളും "പുനരഭ്യസനത്തിലൂടെ", കടുത്ത ശൈത്യകാലത്തും, വരൾച്ചയേറിയ ഉഷ്ണകാലത്തും, ഏതു സാഹചര്യത്തിലും വളർത്തിയെടുക്കാം. ഷോക്ക് തെറാപ്പി മുഖാന്തരം ജീനുകളെ 'തരിപ്പണമാക്കാനും',  'പുനരഭ്യസിപ്പിക്കാനു'മുള്ള സാദ്ധ്യത സ്റ്റാലിനും സഹപ്രവർത്തകർക്കും പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ തൃപ്തി നൽകിയെന്നതാണ്, ഒരു പക്ഷേ, സുപ്രധാനമായ കാര്യം. മണ്ണിനെയും കാലാവസ്ഥയെയും ആശ്രയിക്കുന്നതിൽനിന്ന് ചെടികളെ മോചിപ്പിക്കാൻ ലൈസെങ്കോ അവയെ പരിശീലിപ്പിക്കുമ്പോൾ, വ്യാജബോധത്തോടും ഭൗതീകദ്രവ്യങ്ങളോടുമുള്ള അന്തർനിഹിതമായ ആശ്രിതത്വത്തിൽനിന്ന് രാഷ്ട്രീയവിമതരെ മോചിപ്പിക്കാൻ സോവിയറ്റ് പാർട്ടിത്തൊഴിലാളികൾ അവരെയും  പുനർവിദ്യാഭ്യാസത്തിന് വിധേയമാക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ജീനുകൾ പൂർണ്ണമായും അചഞ്ചലമെന്ന് നാസികൾ വിശ്വസിച്ചു: "ഒരു ജൂതനെന്നും ജൂതൻ തന്നെ." അവർ അവരുടെ ജനസമൂഹത്തിൻ്റെ ഘടന മാറ്റാൻ യൂജെനിക്സിനെ ആശ്രയിച്ചു. സോവിയറ്റുകളാകട്ടെ, പരിപൂർണ്ണമായ ജനിതകപുനഃസംഘാടനത്തിൽ വിശ്വസിച്ചു: "ഓരോരുത്തരും എല്ലാവരുമാണ്." എല്ലാ സവിശേഷതകളും നിർമാർജ്ജനം ചെയ്ത് സമൂലമായ സാമൂഹിക ക്ഷേമം കൈവരിക്കാമെന്നാണ് അവർ വിശ്വസിച്ചത്.

തൻ്റെ വിമർശകരെ ആപ്പീസിൽനിന്ന് പുറത്താക്കിക്കൊണ്ട്, 1940ൽ, ലൈസെങ്കോ സോവിയറ്റ് യൂണിയനിലെ ഇൻസ്റ്റിട്യൂട്ട് ഓവ് ജെനിറ്റിക്സിൻ്റെ അദ്ധ്യക്ഷപദവി ഏറ്റെടുത്തു. അങ്ങനെ, സോവിയറ്റ് ജീവശാസ്ത്രത്തിനു മീതെ സ്വന്തം കുത്തകാധികാരം സ്ഥാപിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ   സിദ്ധാന്തത്തിനെതിരായ ഏത് ശാസ്ത്രീയവിയോജിപ്പും സോവിയറ്റ് യൂണിയനിൽ നിയമവിരുദ്ധമാക്കപ്പെട്ടു --- പ്രത്യേകിച്ച്, മെൻഡലിൻ്റെ ജനിതകശാസ്ത്രത്തിലോ, ഡാർവ്വിൻ്റെ പരിണാമത്തിലോ ഉള്ള ഏതെങ്കിലും അഭിമതം. ലൈസെങ്കോവിൻ്റെ ആശയങ്ങളിൽ "പുനരഭ്യസിപ്പിക്കാൻ" ശാസ്ത്രജ്ഞമാർ ഗുലാഗുകളിലേക്ക് പറഞ്ഞയക്കപ്പെട്ടു. ഗോതമ്പിൻ്റെ കാര്യത്തിലെന്നപോലെ, വിമതപ്രഫസർമാർ "ഷോക്ക് തെറാപ്പി"ക്ക് വിധേയരായാൽ, അതവരെ അവരുടെ മനസ്സുമാറ്റാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചേക്കാമല്ലോ. 1940 ആഗസ്തിൽ, പ്രശസ്ത മെൻഡേലിയൻ ജനിതകശാസ്ത്രജ്ഞനായിരുന്ന നിക്കോളായ് വാവിലോവ് പിടിക്കപ്പെട്ടു; ജീവശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തൻ്റെ 'ബൂർഷ്വാസീ' വീക്ഷണങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിച്ചതിന് കുപ്രസിദ്ധമായ സറാട്ടോവ് ജയിലിലേക്ക് പറഞ്ഞയക്കപ്പെട്ടു (ജീനുകൾ അത്ര അനായാസം മയപ്പെടുന്നവയല്ലെന്ന് പറയാൻ ധൈര്യപ്പട്ടയാളാണ് വാവി‌ലോവ്). വാവിലോവിനെപ്പോലുള്ള ജനിതകകാരന്മാർ ജയിലുകളിൽ അഴുകിപ്പോകുന്ന സമയത്ത്, ലൈസെങ്കോവിൻ്റെ അനുയായികൾ ഒരു ശാസ്ത്രമെന്ന രീതിയിൽ ജനിതകശാസ്ത്രത്തെ ഇകഴ്ത്താനുള്ള തീവ്രമായ പ്രചാരണം ആരംഭിച്ചു. 1943 ജനുവരിയിൽ, ക്ഷീണിതനും, പട്ടിണി പിടിച്ചവനുമായ വാവിലോവ് ജയിലാസ്പത്രിയിലേക്ക് നീക്കം ചെയ്യപ്പെട്ടു. "ഞാനിപ്പോൾ വെറും ചാണകം മാത്രമാണ്," തന്നെ പിടികൂടിയവരോട് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു; കുറച്ചാഴ്ചകൾ കഴിഞ്ഞ് അദ്ദേഹം മരിച്ചു.

നാസീവാദത്തിന്റേയും, ലൈസെങ്കോവാദത്തിന്റേയും അടിസ്ഥാനം പാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഘടകവിരുദ്ധമായ ആശയങ്ങളാണ്. പക്ഷേ, രണ്ടു പ്രസ്ഥാനങ്ങളും തമ്മിലുള്ള സാദൃശ്യം ശ്രദ്ധേയമാണ്. വിഷവീര്യത്തിൽ നാസീപ്രമാണത്തെ വെല്ലാൻ മറ്റൊന്നില്ലെന്നത് ശരി തന്നെ; പക്ഷേ, നാസീവാദവും, ലൈസെങ്കോവാദവും പങ്കിടുന്ന പൊതുവായൊരു ചരടുണ്ട്: രണ്ടു കാര്യത്തിലും, മനുഷ്യസ്വത്വത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരാശയം നിർമ്മിക്കാൻ പാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ളൊരു സിദ്ധാന്തം ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടു; പിന്നീടാ ആശയം ഒരു രാഷ്ട്രീയ ലക്ഷ്യത്തിനു വേണ്ടി വക്രീകരിക്കപ്പെട്ടു. പാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള രണ്ടു സിദ്ധാന്തങ്ങളും ഉജ്ജ്വലമായ രീതിയിൽ വിപരീതങ്ങളായിരിക്കാം. സ്വത്വത്തിൻ്റെ സ്ഥിരതയെച്ചൊല്ലി നാസികൾക്കെത്ര ഭ്രമമുണ്ടായിരുന്നുവോ, അത്രയും ഭ്രമം,  മയപ്പെടാനുള്ള അതിൻ്റെ സമ്പൂർണ്ണമായ ശീലത്തെച്ചൊല്ലി സോവിയറ്റുകൾക്കുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ, രണ്ടു കാര്യത്തിലും, പാരമ്പര്യത്തിന്റേയും ജീനുകളുടേയും ഭാഷ രാഷ്ട്രപദവിക്കും പുരോഗതിക്കും കേന്ദ്രപ്രധാനമായിരുന്നു. പാരമ്പര്യത്തിൻ്റെ സ്ഥിരതയിലുള്ള വിശ്വാസമില്ലാതെ നാസിവാദത്തെ സങ്കൽപ്പിക്കുക എത്ര ക്ലേശകരമാണോ, അത്രയും ബുദ്ധിമുട്ടാണ് സ്വത്വത്തിൻ്റെ ഉന്മൂലനത്തിൽ വിശ്വാസമില്ലാത്ത ഒരു സോവിയറ്റ് രാഷ്ട്രത്തെ വിഭാവനം ചെയ്യാൻ. രണ്ടു സംഗതികളിലും, ഭരണകൂടസഹായമുള്ള "ശുചീകരണ" പ്രകിയയെ താങ്ങിനിർത്താൻ ശാസ്ത്രം മനഃപൂർവ്വം വളച്ചൊടിക്കപ്പെട്ടുവെന്നതിൽ യാതൊരു  വിസ്മയവുമില്ല. ജീനുകളുടേയും, പാരമ്പര്യത്തിന്റേയും ഭാഷ സ്വായത്തമാക്കുക വഴി, രാഷ്ട്രത്തിന്റേയും അധികാരത്തിന്റേയും മുഴുവൻ ചിട്ടവട്ടങ്ങളും ന്യായീകരിക്കപ്പെട്ടു; പ്രബലമാക്കപ്പെട്ടു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ പകുതിയോടെ, ജീൻ --- ഒന്നുകിൽ അതുണ്ടെന്നത്, അല്ലെങ്കിൽ, അതില്ലെന്നത് ---  മാരകമായൊരു രാഷ്ട്രീയ, സാംസ്കാരിക ആയുധമായ് ആവിർഭവിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു; ചരിത്രത്തിലെ അത്യാപൽക്കരമായ ഒരാശയമായ് മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.    

⍗

സാരശൂന്യമായ ശാസ്ത്രം സമഗ്രാധിപത്യഭരണവ്യവസ്ഥകൾക്കുള്ള അവലംബമാകുന്നു. സമഗ്രാധിപത്യഭരണസംവിധാനങ്ങൾ സാരശൂന്യമായ ശാസ്ത്രത്തെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ജനിതകശാസ്ത്രത്തിന് നാസികൾ എന്തെങ്കിലും സാരമായ സംഭാവന നൽകിയിട്ടുണ്ടോ?

പതിരുകളുടെ കൂറ്റൻകൂനകൾക്കിടയിൽ, രണ്ടു സംഭാവനകൾ വേറിട്ടു നിൽക്കുന്നുണ്ട്: അവയിലാദ്യത്തേത്, പഠനസംബന്ധമായ രീതികളെയും, മാർഗങ്ങളെയും കുറിച്ചുള്ള അപഗ്രഥനത്തെ സംബന്ധിച്ചതാണ്: നാസീശാസ്ത്രകാരന്മാർ "ഇരട്ടകളുടെ പഠനം" മുന്നോട്ടു കൊണ്ടു വന്നു; അതൊടുവിൽ, സ്വാഭാവികമായും, ഒരു ഭീകരരൂപം പൂണ്ടെങ്കിലും. 1890കളിലെ ഗാൾട്ടണിൻ്റെ ഗവേഷണങ്ങളിലാണ് ഇരട്ടകളുടെ പഠനത്തിൻ്റെ ഉത്ഭവം. പ്രകൃതിക്കു നേരെ പരിപാലനം [nature versus nurture] എന്ന വചനം പടച്ചതിനു ശേഷം, അവയിലൊന്ന് മറ്റൊന്നിനെ സ്വാധീനിക്കുന്നത് ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞന് എങ്ങനെ വേർതിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുമെന്ന ആലോചനയിലായീ ഗാൾട്ടൺ. ഏതെങ്കിലുമൊരു ലക്ഷണത്തിൻ്റെ  --- ഉദാഹരണത്തിന്, ഉയരത്തിൻ്റെ, അല്ലെങ്കിൽ, ബുദ്ധിയുടെ --- സൃഷ്ടിക്ക് ഹേതു പ്രകൃതിയാണോ, പരിപോഷണമാണോ എന്ന് എങ്ങനെ നിർണ്ണയിക്കും? പാരമ്പര്യത്തെയും പരിസ്ഥിതിയെയും ഇഴപിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ?

ഒരു പ്രകൃതിപരീക്ഷണത്തെ അവലംബിക്കാമെന്ന് ഗാൾട്ടൺ തീരുമാനിച്ചു. ഇരട്ടകൾ ഒരേ ജനിതകദ്രവ്യം പങ്കിടുന്നതുകൊണ്ട്, അവർക്കിടയിലെ സാരവത്തായ സാദൃശ്യങ്ങൾ ജീനുകൾ മൂലമായിരിക്കുമെന്ന് അദ്ദേഹം  അനുമാനിച്ചു; വ്യത്യാസങ്ങൾ പരിസ്ഥിതി മൂലമുള്ള പരിണതഫലവും. ഇരട്ടകളെ പഠിക്കുക വഴി, സാദൃശ്യങ്ങളും വൈജാത്യങ്ങളും താരതമ്യപ്പെടുത്തി, അവരുടെ പ്രധാന ലക്ഷണങ്ങളിൽ പ്രകൃതിയുടെ സംഭാവനയേത്, പരിപാലനത്തിൻ്റെ സംഭവനയേത് എന്ന് ഒരു ജനിതകശാസ്ത്രജ്ഞന് നിർണ്ണയിക്കാനാകും.

ഗാൾട്ടണിൻ്റെ മാർഗ്ഗം ശരിയായിരുന്നു --- നിർണ്ണായകമായൊരു പിഴവൊഴിച്ചാൽ. ജനിതകമായി ശരിക്കും അനന്യരായ അഭിന്നയിരട്ടകളെയും, ജനിതകബന്ധുക്കൾ മാത്രമായ  സഹോദരയിരട്ടകളെയും അദ്ദേഹം വേർതിരിച്ചില്ല (ബീജസംയോഗം നടന്ന ഒറ്റയണ്ഡം വിഭജിച്ചാണ് അഭിന്നയിരട്ടകൾ ഉണ്ടാകുക; അതിനാൽ, അവർക്ക്‌ ഒരേ ജനിതകശ്രേണിയായിരിക്കും.  എന്നാൽ, രണ്ടണ്ഡങ്ങളിൽ ഒരേസമയത്ത് രണ്ടു ബീജങ്ങളുടെ സങ്കലനം വഴിയാണ് സഹോദരയിരട്ടകൾ ഉണ്ടാകുന്നത്.  അവർക്ക്, അതിനാൽ, ഒരേ ജനിതകശ്രേണി ഉണ്ടായിരിക്കുന്നതല്ല). അങ്ങനെ, ഇരട്ടകളുടെ പഠനം, ആദ്യകാലത്ത്, ഈ ആശയക്കുഴപ്പം കൊണ്ട് കലുഷിതമാവുകയും, ഒരന്തിമ നിഗമനത്തിലെത്താൻ കഴിയാതെ പോവുകയും ചെയ്തു. 1924ൽ, ജർമ്മൻ യൂജെനിക്സ് വിദഗ്ദ്ധനും, നാസീഅനുകൂലിയുമായിരുന്ന ഹെർമൻ വെർണർ സീമൻസ് ഇരട്ടകളുടെ ഒരു പഠനം പരിഗണനക്ക് വച്ചു. സഹോദരയിരട്ടകളിൽനിന്ന് അഭിന്നയിരട്ടകളെ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം വേർതിരിക്കുക വഴി, അത് ഗാൾട്ടണിൻ്റെ ഗവേഷണത്തെ പുരോഗമിപ്പിച്ചു.**** 

തൊഴിലനുസരിച്ച്, സീമൻസ് ഒരു ചർമ്മചികിത്സകനായിരുന്നു; പ്ലീറ്റ്‌സിൻ്റെ ശിഷ്യൻ; വംശശുദ്ധിയുടെ വക്താവായ്, ആദ്യകാലത്ത്, അതിനുവേണ്ടി ഉച്ചൈസ്തരം വാദിച്ചയാൾ. ശാസ്ത്രജ്ഞർ പാരമ്പര്യം തെളിവോടെ സ്ഥാപിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ മാത്രമേ, ജനിതകശുചീകരണത്തെ ന്യായീകരിക്കാനാകൂ എന്ന് സീമൻസ്, പ്ലീറ്റ്‌സിനെപ്പോലെ, മനസ്സിലാക്കി: ഒരന്ധനെ വന്ധീകരിക്കുന്നത് നീതീകരിക്കണമെങ്കിൽ, അവൻ്റെ അന്ധത പാരമ്പര്യസിദ്ധമായിരിക്കണം. ഹീമഫിലിയ പോലുള്ള ലക്ഷണങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ ഇക്കാര്യം ലളിതമാണ്: ഇവിടെ, പാരമ്പര്യം സ്ഥാപിച്ചെടുക്കാൻ ഇരട്ടകളുടെ പഠനം വേണ്ട. പക്ഷേ, ബുദ്ധി, മനോരോഗം പോലുള്ള കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമായ ലക്ഷണങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ, പാരമ്പര്യം സഥാപിക്കുക വളരെയേറെ ക്ലിഷ്ടമാണ്. പാരമ്പര്യത്തിൻ്റെയും പ്രകൃതിയുടെയും പ്രഭാവങ്ങളുടെ സങ്കീർണ്ണത പരിഹരിക്കാൻ, സഹോദരയിരട്ടകളെ അഭിന്നയിരട്ടകളുമായി താരതമ്യം ചെയ്യാൻ സീമൻസ് നിർദ്ദേശിച്ചു. പാരമ്പര്യം സ്ഥാപിക്കാനുള്ള പ്രധാന പരിശോധന പൊരുത്തം [concordance] ആയിരിക്കും. പൊതുവായൊരു ലക്ഷണമുള്ള ഇരട്ടകളുടെ ഭിന്നസംഖ്യയെയാണ് പൊരുത്തം   സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ഇരട്ടകളുടെ കണ്ണിൻ്റെ നിറം എല്ലായ്‌പ്പോഴും നൂറുശതമാനവും ഒരുപോലെയെങ്കിൽ, പൊരുത്തം 1 ആയിരിക്കും. അതെല്ലായ്‌പ്പോഴും അമ്പതു ശതമാനമാണെങ്കിൽ 0.5  ആയിരിക്കും. ഒരു ഗുണത്തെ ജീൻ സ്വാധീനിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാനുള്ള സൗകര്യപ്രദമായ ഒരളവാണ് പൊരുത്തം. ഉദാഹരണത്തിന്, ഭഗ്നവ്യക്തിത്വത്തിനുള്ള പ്രബലമായൊരു പൊരുത്തം അഭിന്നയിരട്ടകൾക്കുണ്ടെങ്കിൽ, എന്നാൽ, അതേ സഹാചര്യത്തിൽ വളർന്നുവന്ന, സഹോദരയിരട്ടകൾക്ക് അത്തരം പൊരുത്തം തീരെയില്ലെങ്കിൽ, ആ രോഗത്തിൻ്റെ വേര് ജനിതകത്തിലാണെന്ന് ഉറപ്പിക്കാം.

നാസീജനിതകകാരന്മാരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ഈ ആദ്യകാല പഠനങ്ങൾ,  കൂടുതൽ കഠിനമായ പരീക്ഷണങ്ങൾക്കുള്ള ഇന്ധനമായി. ഇത്തരം പരീക്ഷണങ്ങളുടെ ശക്തനായ വക്താവ് യോസേഫ് മെൻഗലെ ആയിരുന്നു. നരവംശശാത്രജ്ഞനിൽനിന്ന്, ഡോക്റ്ററായും, SS ആപ്പീസറായും മാറിയ ഇദ്ദേഹം, വെള്ളകോട്ടണിഞ്ഞ് ഓഷ്വിറ്റ്സിലെയും, ബിർകേനുവിലേയും കോൺസെൻട്രേഷൻ ക്യാമ്പുകളിൽ ഒരു ഭൂതത്താനെപ്പോലെ നടന്നു. ജനിതകശാസ്ത്രത്തിലും, വൈദ്യഗവേഷണത്തിലും ജുഗുപ്സയുണ്ടാക്കുന്ന രീതിയിൽ താല്പര്യമുണ്ടായിരുന്ന മെൻഗലെ ഓഷ്വിറ്റ്സിലെ മുഖ്യഡോക്റ്ററായി. അവിടെ അദ്ദേഹം ഇരട്ടകളിൽ രാക്ഷസീയമായ പരീക്ഷണങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പര തന്നെ അഴിച്ചു വിട്ടു. ഓട്മർ വോൺ വെർഷുവെ എന്ന തൻ്റെ മാർഗ്ഗദർശിയുടെ പ്രോത്സാഹനത്തോടെ, ക്യാമ്പിലേക്ക് വരുന്ന തടവുകാരിൽനിന്ന് തൻ്റെ പഠനത്തിനു വേണ്ട ഇരട്ടകളെ അദ്ദേഹം വലയിട്ടു പൊക്കി. ക്യാമ്പ് നിവാസികളുടെ ഓർമ്മയിൽ ശാശ്വതമായ് ആലേഖനം ചെയ്യപ്പെട്ട ഒരു വാക്യം അദ്ദേഹം ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചുപറയുമായിരുന്നു: "ഇരട്ടകൾ പുറത്ത്" (Zwillinge heraus), അല്ലെങ്കിൽ, "ഇരട്ടകൾ മുമ്പോട്ട് നീങ്ങി നില്ക്കാൻ (Zwillinge heraustreten).    

പടികളിറങ്ങിവരുന്ന ഇരട്ടകളെ വലിച്ചുമാറ്റി, പ്രത്യേകം ചാപ്പ കുത്തി, വെവ്വേറെ മുറികളിൽ താമസിപ്പിച്ച്, മെൻഗലേയും സഹപ്രവർത്തകരും അവരെ ക്രമബദ്ധമായ് പീഡിപ്പിച്ചു (വിരോധാഭാസമെന്ന് പറയട്ടേ, നിസ്സാരമായ് ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെട്ട ഇരട്ടകളല്ലാത്ത കുട്ടികളേക്കാൾ അതിജീവന സാദ്ധ്യത പരീക്ഷണവിഷയമെന്ന നിലക്ക് ഇരട്ടകൾക്കുണ്ടായിരുന്നു). വളർച്ചയിലുള്ള ജനിതക സ്വാധീനം താരതമ്യം ചെയ്യാൻ, മെൻഗലെ അവരുടെ ശരീരഭാഗങ്ങൾ അത്യന്തം കരുതലോടെ അളന്നെടുത്തു. "അളക്കപ്പെടാത്ത , താരതമ്യപ്പെടുത്താത്ത ഒരൊറ്റ അവയവവും ശരീരത്തിലുണ്ടായിരുന്നില്ല," ഒരു ഇരട്ട ഓർക്കുന്നു. "ഞങ്ങൾ എപ്പോഴും ഒരുമിച്ചാണിരുന്നിരുന്നത് --- എപ്പോഴും നഗ്നരായി." മറ്റു ചില ഇരട്ടകൾ ഗ്യാസു കൊണ്ട് കൊല്ലപ്പെട്ടു. ആന്തരാവയവങ്ങളുടെ വലുപ്പം‌ താരതമ്യപ്പെടുത്താൻ അവരുടെ ശീരീരങ്ങൾ കീറിമുറിക്കപ്പെട്ടു. മറ്റുചിലരാകട്ടെ, ഹൃദയത്തിലേക്ക് ക്ളോറോഫോം കുത്തിവെക്കപ്പെട്ട് കൊല്ലപ്പെട്ടു. ഇനിയും ചിലർ പൊരുത്തമില്ലാത്ത രക്തസംക്രമണത്തിനും,  അംഗവിച്ഛേദനത്തിനും, അനസ്‌തേഷ്യയില്ലാത്ത ശസ്ത്രക്രിയയ്ക്കും വിധേയരാക്കപ്പെട്ടു. ബാക്ടീരിയാബാധയോടുള്ള പ്രതികരണത്തിലെ ജനിതകവ്യതിയാനങ്ങൾ നിർണ്ണയിക്കാൻ ചില ഇരട്ടകളിൽ ടൈഫസ് കുത്തിവെച്ചു.  പ്രത്യേകിച്ച് ഭീകരമായൊരു ഉദാഹരണമെടുത്താൽ, ഒരു ജോഡി ഇരട്ടകൾ --- അതിലൊരാൾ കൂനനായിരുന്നു --- ശസ്ത്രക്രിയയിലൂടെ തുന്നിച്ചേർക്കപ്പെട്ടു. രണ്ടു പേർക്കും ഒരേ നട്ടെല്ലാണെങ്കിൽ, അംഗവൈകല്യം പരിഹരിക്കപ്പെടുമോ എന്ന് നിർണ്ണയിക്കുകയായിരുന്നൂ ലക്‌ഷ്യം. കുത്തിക്കീറിയ ഭാഗം പഴുത്ത്, രണ്ടിരട്ടകളും താമസിയാതെ മരിച്ചു.

ശാസ്ത്രത്തിൻ്റെ വ്യാജമായ ആവരണമുണ്ടായിട്ടു കൂടി, മെൻഗെലെയുടെ ഗവേഷണത്തിന് ശാസ്ത്രീയ ഗുണമില്ലായിരുന്നു. നൂറുകണക്കിന് ഇരകളെ പരീക്ഷണങ്ങൾക്ക് വിധേയമാക്കിയതിനു ശേഷം, അദ്ദേഹത്തിന് സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്, ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു ഫലവുമില്ലാത്ത, കോറിവരച്ചിട്ട, മോശമായ രീതിയിൽ വിവരണങ്ങളെഴുതിയ ഒരു നോട്ടുപുസ്തകം മാത്രമായിരുന്നു. ഓഷ്വിറ്റ്സ് മ്യൂസിയത്തിലുള്ള പരസ്പരബന്ധമില്ലാത്ത  ഈ കുറിപ്പുകൾ പരിശോധിച്ച ഒരു ഗവേഷകൻ പറഞ്ഞു: "ഇത് ഗൗരവമായെടുക്കാൻ ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞനുമാകില്ല." സത്യത്തിൽ, ഇരട്ടകളുടെ പഠനത്തിൽ ജർമ്മനിയിൽ ആദ്യമുണ്ടായ പുരോഗതി എന്തൊക്കെയോ, അതൊക്കെയും, ഇരട്ടകളിലുള്ള ഗവേഷണങ്ങളെയാകെത്തന്നെ, മെൻഗെലെയുടെ പരീക്ഷണങ്ങൾ സമർത്ഥമായ് ജീർണ്ണമാക്കിക്കളഞ്ഞു; ആ പഠനമേഖലയെ മുഴുവനായും വെറുപ്പിൽ ചാലിച്ചുകളഞ്ഞു. ലോകം ഈ പഠനത്തെ ഗൗരവമായെടുക്കാൻ, പിന്നീട്, ദശാബ്ദങ്ങൾ തന്നെ വേണ്ടി വന്നു.   

⍗

ജനിതകശാസ്ത്രത്തിനുള്ള നാസികളുടെ രണ്ടാമത്തെ സംഭാവന, ഒരു സംഭാവനയായ് ഉദ്ദേശിക്കപ്പെട്ടതായിരുന്നില്ല. 1930കളോടെ, ജർമ്മനിയിൽ ഹിറ്റ്‌ലർ അധികാരാരോഹണം ചെയ്തതോടെ, ഒരു കൂട്ടം ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ നാസികളുടെ ഉയർന്നുവരുന്ന രാഷ്ട്രീയരഹസ്യപദ്ധതി മണത്തറിയുകയും, നാടുവിടുകയും ചെയ്തു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ ആദ്യപാദത്തിൽ ശാസ്ത്രത്തിൽ ശ്രേഷ്ഠത ജർമ്മനിക്കായിരുന്നു. അത്

ആണവഭൗതികശാസ്‌ത്രത്തിൻ്റെയും, ക്വാൺടം മെക്കാനിക്സിൻ്റെയും, ന്യൂക്ലിയർ രസതന്ത്രത്തിൻ്റെയും, ശരീരശാസ്ത്രത്തിൻ്റെയും, ജീവരസതന്ത്രത്തിൻ്റെയും പരീക്ഷണമൂശയായിരിന്നു. 1901നും 1932നുമിടയിൽ, ഫിസിക്സിനും കെമിസ്ട്രിക്കും മെഡിസിനുമായ് നൽകപ്പെട്ട നൂറു നൊബേൽ സമ്മാനങ്ങളിൽ മുപ്പത്തിമൂന്നും കരസ്ഥമാക്കിയത് ജർമ്മനിയിലെ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരായിരുന്നു (പതിനെട്ടെണ്ണം ബ്രിട്ടീഷുകാർക്ക് കിട്ടി; അമേരിക്കക്കാർക്ക് വെറും ആറെണ്ണവും). 1932ൽ, ഹെർമൻ മുള്ളർ ബർലിനിൽ എത്തുന്ന കാലത്ത്, ലോകത്തിലെ അതിവിശിഷ്ടമായ ശാസ്ത്രമനസ്സുകളുടെ സ്വദേശമായിരുന്നൂ ആ നഗരം. കൈസർ വിൽഹെം ഇൻസ്റ്റിട്യൂട്ടിലെ ചോക്കുബോർഡിൽ ഐൻസ്റ്റീൻ സമവാക്യങ്ങൾ എഴുതുന്ന കാലം. പരമാണുക്കളെ വിച്ഛേദിച്ച്, അവയുടെ സൂക്ഷ്മമായ  ഭൗതിക ഘടകങ്ങൾ ഓട്ടോ ഹാൻ എന്ന രസതന്ത്രജ്ഞൻ കണ്ടെത്താൻ പരിശ്രമിക്കുന്ന കാലം. ഹാൻസ് ക്രെബ്സ് എന്ന ജീവരസതന്ത്രജ്ഞൻ കോശങ്ങളെ കീറിത്തുറന്ന് അവയുടെ രാസഘടകങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്ന കാലം.

പക്ഷേ, നാസിവാദത്തിൻ്റെ ആരോഹണം ജർമ്മനിയിലെ ശാസ്ത്രസ്ഥാപനത്തിലൂടെ ഉടൻതന്നെ ഭീതി പരത്തി. 1933 ഏപ്രിലിൽ, സർക്കാർ ധനസഹായമുള്ള സർവ്വകലാശാലകളിലെ പദവികളിൽനിന്ന് യഹൂദരായ പ്രഫസർമാർ ഉടനടി കുടിയൊഴിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. ആസന്നമായ ആപത്തു മണത്ത ആയിരക്കണക്കിന് ജൂതശാസ്ത്രജ്ഞർ വിദേശരാജ്യങ്ങളിലേക്ക് കുടിയേറി. 1933ൽ, ഐൻസ്റ്റീൻ ഒരു സമ്മേളനത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ നാടു വിടുകയും, 1933ൽ, ഐൻസ്റ്റീൻ ഒരു സമ്മേളനത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ നാടു വിടുകയും, തിരിച്ചു വരാൻ, വിവേകപൂർവ്വം, വിസമ്മതിക്കുകയുമുണ്ടായി. ആ വർഷം തന്നെ ക്രെബ്സ് പലായനം ചെയ്തു; അതുപോലെ, ജീവരസതന്ത്രജ്ഞനായ ഏണസ്റ്റ് ചെയിനും, ശരീരശാസ്ത്രജ്ഞനായ വിൽഹെം ഫെൽഡ്ബർഗും. ഊർജ്ജതന്ത്രജ്ഞനായ മാർക്സ് പെറൂട്സ്, 1937ൽ, കേംബ്രിഡ്ജ് സർവ്വകലാശാലയിലേക്ക് മാറി. ഇർവിൻ ഷ്രോഡിങ്ങർ, ന്യൂക്ലിയർരസതന്ത്രജ്ഞനായ മാക്സ് ഡെൽബ്രൂക് തുടങ്ങിയ യഹൂദരല്ലാത്തവർക്ക് പരിതസ്ഥിതി ധാർമ്മികമായ് ന്യായീകരിക്കാൻ പറ്റാത്തതായി. അവജ്ഞ തോന്നിയ പലരും രാജി വച്ച് അന്യരാജ്യങ്ങളിലേക്ക് പോയി. മറ്റൊരു കപട സ്വർഗ്ഗരാജ്യത്താൽ നിരാശപൂണ്ട ഹെർമൻ മുള്ളർ, ശാസ്ത്രത്തെയും സോഷ്യലിസത്തെയും സംയോജിപ്പിക്കാനുള്ള മറ്റൊരു പരിശ്രമവുമായ്, ബർലിൻ വിട്ട് സോവിയറ്റ് യൂണിയനിലേക്ക് പോയി (നാസീ ആധിപത്യത്തോടുള്ള ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരുടെ പ്രതികരണത്തെക്കുറിച്ച് തെറ്റായ വ്യാഖ്യാനമുണ്ടാകാതിരിക്കാൻ, നാസിവാദത്തോട് അവരിൽ പലരും മാരകമായ മൗനമാണ് പാലിച്ചിരുന്നതെന്ന് വെളിവാക്കിക്കൊള്ളട്ടെ.

"ജർമ്മനിയിലെ ശാസ്ത്രത്തിൻ്റെ വിദൂര ഭാവിസാദ്ധ്യതകൾ ഹിറ്റ്‌ലർ നശിപ്പിച്ചിരിക്കാം," ജോർജ്ജ് ഓർവെൽ, 1945ൽ, എഴുതുകയുണ്ടായി. പക്ഷേ, "കൃത്രിമഎണ്ണയിലും, ജെറ്റുകളിലും, റോക്കറ്റുകളിലും,  അണുബോബുകളിലും ഗവേഷണം നടത്താനുള്ള പ്രതിഭാധനരായ ജർമ്മനിക്കാർക്ക്" യാതൊരു ക്ഷാമവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല).

ജർമ്മനിയുടെ നഷ്ടം ജനിതകശാസ്ത്രത്തിൻ്റെ നേട്ടമായി. ജർമ്മനിയിൽനിന്നുള്ള പുറപ്പാട് ശാസ്ത്രജ്ഞർക്ക്, രാജ്യാന്തര പ്രയാണത്തിന് മാത്രമല്ല, വിഷയാന്തരയാത്രകൾക്കു കൂടി അവസരമുണ്ടാക്കി. പുതിയ രാജ്യങ്ങളിൽ എത്തപ്പെട്ട അവർക്ക് പുതിയ പ്രശ്നങ്ങളിലേക്ക് ശ്രദ്ധ പായിക്കാനുള്ള അവസരമുണ്ടായി. ആണവശാസ്ത്രകാരന്മാർക്ക് പ്രത്യേകിച്ചും ജീവശാസ്ത്രത്തിൽ താൽപ്പര്യമുണ്ടായി. ശാസ്ത്രാന്വേഷണത്തിലെ ഒരചുംബിത മേഖലയായിരുന്നൂ അത്. ദ്രവ്യത്തെ അതിൻ്റെ അടിസ്ഥാന ഘടകങ്ങളിലേക്ക് ചുരുക്കിയതിനു ശേഷം, അവർ ജീവനെ അതിൻ്റെ ഭൗതീകഏകകങ്ങളിലേക്ക് ചുരുക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലായി. ആണവശാസ്ത്രത്തിൻ്റെ പ്രകൃതം --- അവിഭാജ്യ ഘടകങ്ങളെ കണ്ടെത്താനുള്ള നിരന്തര പ്രേരണയും, സാർവത്രിക പ്രക്രിയകളും, ചിട്ടയോടെയുള്ള വിശദീകരണങ്ങളും ----

ജീവശാസ്ത്രത്തിലേക്കാവേശിക്കുകയും, ആ പഠനമേഖലയെ പുതിയ രീതികളിലേക്കും, പുതിയ പ്രശ്നങ്ങളിലേക്കും നയിക്കുകയും ചെയ്തു. പിന്നീടുള്ള ദശകങ്ങളിൽ ഈ പ്രകൃതത്തിൻ്റെ അനുരണനങ്ങൾ

അനുഭവപ്പെടുകയുണ്ടായി. ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞരും, രസതന്ത്രജ്ഞരും ജീവശാസ്ത്രത്തിലേക്ക് നീങ്ങിയപ്പോൾ, അവർ ജീവജാലങ്ങളെ ഭൗതീകമായും, രാസപരമായും മനസ്സിലാക്കാനാണ് ശ്രമിച്ചത് --- തന്മാത്രകളിലൂടെ, ഊർജ്ജങ്ങളിലൂടെ, ഘടനകളിലൂടെ, പ്രവൃത്തികളുടെ, പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെ മനസ്സിലാക്കാൻ. പുതിയ ഭൂഖണ്ഡത്തിലേക്ക് കുടിയേറിയ ഇവർ അതിൻ്റെ ഭൂപടം മാറ്റിവരച്ചു.

ഏറ്റവുമധികം ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റിയത് ജീനായിരുന്നു. എന്തുകൊണ്ടുണ്ടാക്കപ്പെട്ടതാണ് ജീനുകൾ? അവ പ്രവർത്തിക്കുന്നതെങ്ങനെ? അവയുടെ സ്ഥാനം ക്രോമസോമുകളിലാണെന്ന് മോർഗൻ്റെ ഗവേഷണം കൃത്യമായ് അടയാളപ്പെടുത്തിയതാണ്. ഒരു ചരടിലെ മണികളെന്നപോലെ അവ അവിടെ

കോർത്തിരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്നാണ് വിശ്വസിക്കപ്പെട്ടത്. ഗ്രിഫിത്തിൻ്റെയും മുള്ളറുടെയും പരീക്ഷണങ്ങൾ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയത് ഒരു ഭൗതികപദാർത്ഥത്തെയാണ്; ജീവികൾക്കിടയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കാൻ കഴിയുന്ന, എക്സ്-റേ കൊണ്ട് അനായാസമായ് പരിവർത്തിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു രാസദ്രവ്യത്തെ.

തീർത്തും സൈദ്ധാന്തികമായ നിലപാടിൽ നിന്നുകൊണ്ട് "ജീൻ തന്മാത്രയെ" നിർവചിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിന് ജീവശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർക്ക് നല്ല മടി കണ്ടേക്കാം. പക്ഷേ, വിചിത്രവും അബദ്ധസാദ്ധ്യതകളുമുള്ള ഒരു പ്രദേശത്തിലൂടെ അലഞ്ഞു തിരിയുന്നതിൽനിന്ന് ഒരു ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞനെ ആർക്ക് തടയാനാകും? 1944ൽ, ഡബ്ലിനിൽ പ്രസംഗിക്കവേ, ക്വാണ്ടം സൈദ്ധാന്തികനായ ഇർവിൻ ഷ്രോഡിങ്ങർ തീർത്തും സാങ്കൽപ്പികമായ തത്ത്വങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ജീനിൻ്റെ തന്മാത്രാസ്വഭാവത്തെ വിവരിക്കാൻ ധീരമായ് പരിശ്രമിച്ചു (ഈ പ്രഭാഷണം പിന്നീട് 'എന്താണ് ജീവൻ' എന്ന പുസ്തകമായ് പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടു). ഒരു പ്രത്യേക തരം രാസദ്രവ്യം കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയതാവണം ജീൻ എന്നാണ് ഷ്രോഡിങ്ങർ വാദിച്ചത്. അത് വൈരുദ്ധ്യങ്ങളുള്ള ഒരു തന്മാത്രയായിരിക്കണം. അതിന് രാസപരമായ കൃത്യത ഉണ്ടായിരിക്കണം: അതല്ലെങ്കിൽ സംക്രമണവും, അനുകരണവും പോലുള്ള സാധാരണ പ്രക്രിയകൾ നടക്കില്ല. അതേസമയം, അതിന് അസാധാരണമായ അനിയതത്വവുമുണ്ടായിരിക്കണം: അതില്ലെങ്കിൽ, പാരമ്പര്യത്തിലെ ഭീമമായ വൈജാത്യം വിശദീകരിക്കാൻ പറ്റില്ല. ആ തന്മാത്രക്ക് വിപുലമായ വിവരങ്ങൾ വഹിക്കാൻ കഴിയണം; എന്നാലോ, കോശങ്ങളിൽ പൊതിഞ്ഞിരിക്കാനുള്ളത്ര ഒതുക്കമുള്ളതുമാകണം. 

"ക്രോമസോം നാരി"ലങ്ങോളം രാസപരമായ നിരവധി കെട്ടുകളോടെ [chemical bonds] നീണ്ടുകിടക്കുന്ന ഒരു രാസദ്രവ്യത്തെയാണ് ഷ്രോഡിങ്ങർ വിഭാവനം ചെയ്തത്. ഒരു പക്ഷേ, ഈ കെട്ടുകളുടെ അനുക്രമത്തിലാകണം കോഡിന്റെ ലിപി  നിഗൂഹനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. --- "വ്യത്യസ്തങ്ങളായ നിരവധി വിവരങ്ങൾ ഒരു കൊച്ചുകോഡായി സംഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്". ചരടിലെ മണികളുടെ ക്രമത്തിലാകാം, ഒരു പക്ഷേ, ജീവന്റെ രഹസ്യഭാഷയിരിക്കുന്നത്. 

സാമ്യവും, വൈജാത്യവും; ക്രമവും, ക്രമരാഹിത്യവും; സന്ദേശവും, 

പദാർത്ഥവും. പാരമ്പര്യത്തിന്റെ വിഭിന്നവും, വിരുദ്ധവുമായ ഗുണങ്ങളെ ഗ്രഹിക്കാനാകുന്ന ഒരു രാസദ്രവ്യത്തെ മായയാൽ സൃഷ്ടിക്കുവാനാണ് ഷ്രോഡിങ്ങർ ശ്രമിച്ചത് --- അരിസ്റ്റോട്ടിലിന് തൃപ്തിയുളവാക്കുന്ന ഒരു തന്മാത്രയെ സൃഷ്ടിക്കുവാൻ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനക്കണ്ണിൽ, അദ്ദേഹം DNAയെ കണ്ടതുപോലെയായിരുന്നു. 

************************

* ഈ ഉദ്ധരണി ഹിറ്റ്ലറുടെ ഡെപ്യൂട്ടി റുഡോൾഫ് ഹെസ്സിലും ആരോപിക്കാറുണ്ട്.

** ഈ പ്ലീറ്റ്‌സ് 1930കളിൽ നാസികൾക്കൊപ്പം ചേർന്നു.

*** ലൈസെങ്കോയുടെ അവകാശവാദങ്ങൾ ഒന്നുകിൽ പച്ചക്കള്ളമാണെന്നും അല്ലെങ്കിൽ, ശാസ്ത്രീയനിലവാരം തീരെയില്ലാത്ത പരീക്ഷണങ്ങളുടെ ഫലമാണെന്നും പിന്നീട് കണ്ടെത്തുകയുണ്ടായി.